- Śp. Tibor wiedział do kogo należy się odwoływać, by nie zapominać o „drugim Adwencie”. Dziękujemy Bogu za to, że nam go dał, narodowi węgierskiemu i polskiemu, za to że był świadkiem niełatwej, ale pięknej historii łączącej Węgry i Polskę. Za to, że był natchnieniem dla wielu i za to, że – jak mamy nadzieję – jest w domu Ojca - mówił metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski podczas Mszy św. za duszę śp. Tibora Pákh, odprawionej w Kaplicy Węgierskiej w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
Na początku homilii arcybiskup przywołał słowa z Księgi Proroka Izajasza, które określają jaką postawę należy przyjąć wobec przyjścia Mesjasza. Jezus szedł przez ziemię, dobrze czyniąc, nauczając i uzdrawiając chorych. Przejmująca jest postawa ludzi, którzy spuścili sparaliżowanego człowieka przez dach, przed stopy Chrystusa. Wierzyli w to, że jest Mesjaszem, może uzdrowić i przywrócić siły choremu. Jezus dostrzegł ich wiarę i wskazał na bardzo jasną hierarchę: ważniejsze jest oczyszczenie z grzechów, niż odzyskanie zdrowia.
Działalność Jezusa na ziemi, dopełniona Jego śmiercią, zmartwychwstaniem i wniebowstąpieniem, jest okresem „pierwszego Adwentu”. „Drugim Adwentem” jest oczekiwanie na paruzję, czyli powtórne przyjście Chrystusa, który osądzi świat. Kościół jest zanurzony w tym oczekiwaniu na moment, gdy skończą się ludzkie dzieje w znanym kształcie. Arcybiskup przyznał, że jest wielu ludzi, którzy nie chcą o tym słyszeć i nie ma w nich nadziei. Są jednak i tacy, których działalność wynika z wiary w Jezusa. Oni zanurzają się w bieżącą historię, by ją przekształcać według wskazań Ewangelii. Metropolita powiedział, że taką świetlaną postacią, człowiekiem „drugiego Adwentu” jest Tibor Pákh, który upominał się o sprawiedliwość i dla którego słowa „Bóg, honor ojczyzna” stały się programem życia. Gdy rodziła się przekraczająca granice solidarność, zdawał sobie sprawę z tego, że tworzy się nowy czas. – Dziękujemy Bogu, że w najnowsze dzieje narodu polskiego i węgierskiego tak pięknie wpisał się Tibor Pákh – zaznaczył metropolita. – Śp. Tibor wiedział do kogo należy się odwoływać, by nie zapominać o „drugim Adwencie”. Dziękujemy Bogu za to, że nam go dał, narodowi węgierskiemu i polskiemu, za to że był świadkiem niełatwej, ale pięknej historii łączącej Węgry i Polskę. Za to, że był natchnieniem dla wielu i za to, że – jak mamy nadzieję – jest w domu Ojca i wstawia się za nami, byśmy nie przespali swego „drugiego Adwentu” – dodał.
