„Dobra nowina” to cykl internetowych rozważań Pisma Świętego, w których ks. Artur Czepiel i ks. Mieszko Ćwiertnia przybliżają Słowo Boże kierowane do nas w niedziele oraz inne ważne uroczystości i święta roku liturgicznego. Premierowe odcinki co sobotę o 17.07, a w przypadku świąt ruchomych, każdego popołudnia w wigilię o tej samej porze.
W dwudziestym czwartym rozdziale Księgi Powtórzonego Prawa możemy przeczytać o przepisach, zasadach, jakie Mojżesz zostawił Izraelitom, w których tłumaczy, kiedy mąż może oddalić żonę, na jakich warunkach i jakie konsekwencje temu towarzyszą. Jezus mówi swoim uczniom, że to prawo było dane ze względu na zatwardziałość serc Izraelitów. Nie byli bowiem jeszcze zdolni do zrozumienia, na czym polega istota małżeństwa i jego nierozerwalność. Mojżesz wiedział, że lud jest słaby i często będzie błądził, często nie będzie potrafił dochować wierności w związkach sobie nawzajem, tak jak nie umiał dochować wierności Bogu zaraz po zawarciu przymierza.
Jezus pokazuje uczniom, że zamysł Boży różni się od Prawa Mojżeszowego. Od początku było inaczej, dopiero grzech pierworodny sprawił, że człowiek na nowo musi uczyć się nierozerwalności, istoty małżeństwa. Bóg bowiem mężczyznę i kobietę stworzył na swoje podobieństwo. Wyraża się ono w wyłącznej relacji mężczyzny do kobiety i kobiety do mężczyzny, czyli właśnie w małżeństwie. Jak Bóg jest wierny człowiekowi zawsze (nawet wtedy, gdy człowiek Go opuszcza), tak ludzie wezwani są do wierności drugiej osobie, z którą się wiążą. Relacja wspólnoty między mężem i żoną dla świata ma być znakiem Bożej obecności.
W Starym Testamencie niewierność Izraelitów względem Boga bardzo często była określana cudzołóstwem. W ten sposób nieustannie pokazywali to prorocy. Grzech i niewierność Bogu nazywali cudzołożeniem: sprzeniewierzeniem się wierności, zerwaniem związku z Bogiem i nawiązaniem czegoś innego co jest tylko ułudą. Jezus pokazuje, że mamy wracać do pierwotnej wierności. Do założenia, jakie Bóg dla każdego z nas zaplanował przy stworzeniu świata.
Małżeństwo jest jedno i nierozerwalne, tak jak nierozerwalna jest miłość i wierność Boga względem każdego człowieka.
Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając zapytał ich:
«Co wam nakazał Mojżesz?»
Oni rzekli:
«Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić».
Wówczas Jezus rzekł do nich:
«Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!»
W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im:
«Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo».
Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich:
«Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego».
I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.