Od 15 do 17 stycznia w Domu Arcybiskupów Krakowskich odbywa się Międzynarodowa Konferencja online z okazji 100. rocznicy urodzin Karola Wojtyły "Ku przyszłości z Janem Pawłem II". Program został podzielony na trzy główne tematy: antropologia i etyka, rodzina i społeczeństwo, wiara i życie Kościoła.
16 stycznia temat konferencji brzmiał: „Rodzina i społeczeństwo. Jaka rodzina? Jakie społeczeństwo?”
Pierwszy wykład „Rodzina jako najskuteczniejszy instrument humanizacji i personalizacji społeczeństwa” wygłosił ks. prof. Jarosław Merecki. – Człowiek nie pragnie jedynie zaspokojenia instynktu, ale nawiązania relacji osobowej, którą nazywamy miłością. Relacja ta ustanawia role, które trwają przez całe życie: matki, ojca, dziecka, babci, dziadka itd. Trwałość tych ról z punktu widzenia natury jest nieistotna, co widzimy w świecie zwierząt, natomiast z punktu widzenia funkcjonowania ludzkich społeczeństw ma znaczenie podstawowe. W tak rozumianym małżeństwie i rodzinie realizuje się podstawowa struktura osoby, którą Wojtyła nazywa „transcendencją osoby w czyn”– powiedział w swoim wystąpieniu ks. prof. Jarosław Merecki.
Prof. George Weigel swój wykład zatytułował „Wierni świeccy nie mogą zupełnie zrzec się udziału w polityce”. Powiedział, że swoje wystąpienie poświęci dwóm osobom, które żyły zgodnie z doktryną św. Jana Pawła II: kard. Franciszkowi Machalskiemu i o. Maciejowi Ziębie. W swojej wypowiedzi przywołał dwie encykliki św. Jana Pawła II: „Redemptoris Missio” oraz „Centesimus annus”. Papież pisał w nich o szczególnej roli instytucjonalnego Kościoła w życiu publicznym, w którym świeccy katolicy ponoszą odpowiedzialność za świadczenie o doktrynie katolickiej w życiu publicznym i o życiu Kościoła zgodnym z misjonarskim duchem.
W „Centesimus annus” papież podkreślił, że wolna polityka i gospodarka wyzwala ludzką energię, której ukierunkowanie należy do kultury moralnej. Demokracja i rynek nie są w stanie się same prowadzić. Potrzebują one ludzkiej masy krytycznej ludzi, który żyją zgodnie z cnotami i szlachetnością. Kultura moralna powinna tworzyć cnoty, które informują i kierują życiem ludzi pracujących nad działaniem demokracji i rynku. Zatem podstawowym zadaniem Kościoła jest ukształtowanie kultury moralnej poprzez naukę, świadectwo i katechezę. Kolejnym wątkiem jest kwestia wolności, która musi być podporządkowania prawdzie i dobru. Wolność obojętna nie wie czym jest dobro i nie doprowadzi ludzi do szlachetnego, demokratycznego życia. Wolność do doskonałości wybiera rzeczy właściwie i pozwala rozwijać się demokracji. – Społeczeństwo nie jest tylko zgromadzeniem autonomicznych jednostek lecz również wspólnym organizmem. W „Centesimus annus” Jan Paweł II naucza nas, że te naturalne i dobrowolne więzi ludzkie są pierwszymi szkołami wolności – powiedział prof. George Weigel. Stwierdził, że rodzina jest pierwszą szkołą wolności. Społeczeństwo zasada się na czterech regułach: podstawową rolę spełniają wyświęceni przywódcy Kościoła, których zadaniem jest wytworzenie kultury moralnej, zaangażowanie polityczne Kościoła polega na tłumaczeniu zasad moralnych, rolą świeckich katolików jest wdrażanie tych praw w życie publicznych. Kościół nie może być postrzegany jako siła polityczna i ma obowiązek budowania i podtrzymywania kultury moralnej. W „Redemptoris Missio” wskazana jest pierwsza rola Kościoła, którą jest głoszenie Ewangelii. Każdy chrześcijanin poprzez chrzest przyjmuje na siebie powołanie misjonarskie. To terytorium misjonarskie obejmuje cały świat, a misjonarzami są wszyscy ludzie świeccy, także politycy. Kontynuując zbawczą misję Chrystusa, świeccy uświęcają świat, będąc świadkami Jezusa także w życiu politycznym. – Świeccy katolicy wchodzą na arenę polityczną nie tylko po to, by mieć władzę, ale po to, by nieść służbę wspólnemu dobru – wskazał prof. prof. George Weigel. Kościół posługując się metodą wolności, szanuje ludzkie sumienie i niczego nie narzuca lecz proponuje. – Podstawową odpowiedzialnością publiczną wyświęconych przywódców Kościoła jest ukształtowanie dobrze wyedukowanych świeckich wiernych, którzy są zdolni do sprawowania świeckich funkcji w ramach ewangelizacji życia publicznego. Zarówno wyświęceni przywódcy Kościoła jak i świeccy katolicy, angażując się w życie publiczne, powinni respektować nauczanie św. Jana Pawła II – dodał i zaznaczył, że duszpasterze i świeccy powinni pozostawać w stałym kontakcie, by nieść świadectwo światu.
Ks. prof. Piotr Mazurkiewicz w wystąpieniu „Konieczna jest zdrowa teoria państwa” zarysował teorię państwa, przedstawioną w nauczaniu św. Jana Pawła II, który był wielkim zwolennikiem porządku demokratycznego. – Wolność nie jest nigdy człowiekowi dana raz na zawsze. Jest czymś, co każdy człowiek zdobywa i każde pokolenie zdobywa na nowo – powiedział.
Ks. prof. Stanisław Grygiel wygłosił wykład pt.: „Kultura jako moc większa niż wszystkie inne siły”. Powiedział, że życie ludzi bez kultury jest jak życie na ugorze, a takie człowieczeństwo nie daje żadnych owoców. – Jedynie kultura sprawia, że ziemia jest żyzna, zwłaszcza uprawiana przez człowieka. Tylko w ten sposób zasiane ziarno może dać nadzieję, która jest sensem życia – powiedział. Porzucenie człowieczeństwa prowadzi do utraty pamięci przeszłości i przyszłości. W produkturze brak jest prawdy, dobra i piękna, ważny jest tylko interes. – Człowiek życie sztuką miłości, dobrem i sztuką poznania prawdy. Zna samego siebie, żyjąc w świetle ziemi i innych ludzi, których kocha i zna. Razem z ziemią i innymi, których kocha i zna, tworzy kulturę – powiedział prof. Stanisław Grygiel. Podkreślił, że wiara staje się kulturą, a piękno człowieka spływa na niego, tworząc tożsamość, co oznacza że człowiek staje się wolnym. – Obecność Jan Pawła II jest niewygodna dla ludzi postmodernizmu, zarówno w społeczeństwie jak i w pewnym wymiarze w Kościele, ponieważ jego podejście jest dla nich niewygodne. Dlatego starają się umniejszyć jego obecność tak, by usprawiedliwić samych siebie. Kultura człowieka oparta na kulcie Boga, adoracji Chrystusa wymaga by człowiek stał pod krzyżem i w krzyżu – powiedział prof. Stanisław Grygiel.