spimco.com
deneme bonusu veren siteler
Deneme Bonusu Deneme Bonusu Deneme Bonusu
deneme bonusu veren siteler deneme bonusu veren siteler
deneme bonusu veren siteler bonus veren siteler
escort bayan www.doescorts.com ümraniye escort bayanlar escort maltepe https://pendik.net/
streameast
alanya escort
bahis siteleri
deneme bonusu veren siteler
deneme bonusu veren siteler
메이저사이트
konya escort
kayseri escort
pusulabet giriş
STRONA GŁÓWNA / AKTUALNOŚCI / 95. ROCZNICA POWOŁANIA DUSZPASTERSTWA AKADEMICKIEGO ŚW. ANNY

95. rocznica powołania Duszpasterstwa Akademickiego św. Anny

- U fundamentów wszystkiego jest doświadczenie Trójcy Świętej, tej niewysłowionej tajemnicy nieustannego dialogu miłości Ojca, Syna i Ducha Świętego. Tego dialogu, który chcemy w naszych sercach usłyszeć, zrozumieć, wprowadzić w życie dla nas, dla Kościoła i dla świata - mówił metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski w czasie Mszy św. z okazji 95. rocznicy powołania Duszpasterstwa Akademickiego św. Anny.



Na początku Eucharystii głos zabrał proboszcz parafii św. Anny, ks. Tadeusz Panuś, który powiedział, że jubileusz jest czasem, gdy można się zatrzymać i podjąć refleksję. Powiedział, że zebrani chcą dziś świętować 95. rocznicę powołania pierwszego duszpasterstwa w Polsce, dziękując za dobro, które dzięki niemu się dokonało i prosząc za jego członków. Powitał duszpasterzy oraz uczestników Duszpasterstwa Akademickiego. Wyraził swą radość z obecności arcybiskupa, prosząc go o błogosławieństwo i skierowanie do zebranych pasterskiego słowa.

W homilii metropolita przypomniał, że po chrzcie w Jordanie Jezus udał się do Nazaretu. W synagodze powiedział wobec zebranych, że jest nad Nim „Duch Pański” i został posłany, aby ubogim nieść dobrą nowinę, więźniom wolność, a niewidomym przejrzenie. Te słowa Jezusa pozwalają zrozumieć na czym polega cała działalność Kościoła oraz istotę duszpasterstwa akademickiego.

Duszpasterstwo Akademickie św. Anny miało nieść Dobrą Nowinę ubogim – osobom wykształconym, ale ubogim, ponieważ oddalonym od Boga. Na początku jego istnienia w świecie tryumfowała naukowa wizja świata, której ważną częścią był ateizm, ewolucjonizm i materializm. Lekceważono metafizykę i transcendencję, uważając te problemy za nieistotne. W tamtych czasach słowa o wolności były głęboko przeżywane, ponieważ po latach niewoli Polska odzyskała niepodległość. Te pokolenia łatwo wpadły w niewolę w życiu moralnym. „Niewidomym dać przejrzenie” – niewidomym, czyli tym, którzy nie mogli zobaczyć Boga. Arcybiskup przypomniał historię relacji Romana Ingardena i Edyty Stein. Dla Ingardena nawrócenie i przyjęcie chrztu przez Edytę było szokiem. „Doprawdy – trudno mi dotrzeć do Ciebie – trudno przeczuć Moc i zachwycać się nią! Dlatego Życie jeno wielbię” – pisał filozof, zwracając się do Boga. 19 czerwca 1924 r. św. Edyta Stein odpowiedziała na jeden z listów Ingardena: „Jakim prawem wielkich nauczycieli i wielkich świętych Kościoła określa Pan bądź jako półgłówków, bądź jako sprytnych oszustów. (…) Czy nie zechciałby Pan – jeśli nie ze względu na siebie, to choćby ze względu na mnie – postawić sobie kiedyś całkiem bez-stronnie tych pytań i całkiem bezstronnie na nie odpowiedzieć? Odpowiedzieć tylko sobie samemu – mnie Pan nie musi, jeśli Pan chce”. Metropolita podkreślił, że Kościół musi zawsze głosić Jezusa jako Prawdę, ponieważ On sam powiedział o sobie: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie”, a także jako Światłość, zgodnie ze słowami: „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”.

W latach 50. Karol Wojtyła skupiał wokół siebie studentów Politechniki Krakowskiej, ucząc ich życia. Przyszły papież wiedział, że w zmaganiach władzy z Kościołem ważna jest walka o człowieka, który jest niepowtarzalną jednostką, mającą swój intelekt i powołanie. Kolejne dzieła Karola Wojtyły wyrastały z jego osobistego doświadczenia osoby.

Arcybiskup przyznał, że współcześnie podważa się tożsamość człowieka oraz instytucję rodziny, a dla wielu liczy się tylko teraźniejszość i zabawa. W duszpasterstwie akademickim ważne są refleksje intelektualne, wskazujące jak rozumieć świat i odpowiadać na problemy w duchu Ewangelii. Każdy powinien umieć uzasadnić, dlaczego żyje w Kościele i dlaczego jest on mu tak drogi. Duszpasterstwo powinno wskazywać jak przekreślać narcyzm i żyć dla innych. – U fundamentów wszystkiego jest doświadczenie Trójcy Świętej, tej niewysłowionej tajemnicy nieustannego dialogu miłości Ojca, Syna i Ducha Świętego. Tego dialogu, który chcemy w naszych sercach usłyszeć, zrozumieć, wprowadzić w życie dla nas, dla Kościoła i dla świata – zakończył metropolita.

95 - lecie Duszpasterstwa Akademickiego św. Anny w Krakowie 29.10.2022 r.

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Wideo

ZOBACZ TAKŻE