– Od chwili chrztu każdy z nas stał się świątynią Boga – mówił metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski w krakowskiej Bazylice św. Franciszka z Asyżu.
100 lat temu, krakowskiej świątyni oo. Franciszkanów został nadany tytuł bazyliki mniejszej. Z tej okazji abp Marek Jędraszewski odprawił dziękczynną Eucharystię. Metropolitę przywitał gwardian klasztoru i rektor, o. Piotr Bielenin. – Chcemy podziękować Bogu za wszystko, co dokonało się tutaj w wymiarze duchowym – powiedział i przypomniał, że z bazyliką związani byli: bł. Aniela Salawa, św. Maksymilian Maria Kolbe, błogosławieni Michał i Zbigniew i św. Jan Paweł II. – Chcemy podziękować za żywy Kościół, który codziennie gromadzi się tu na modlitwie – zaznaczył.
W homilii, metropolita zwrócił uwagę na dwa fundamentalne wydarzenia dla narodu wybranego. Pierwszym z nich było odzyskanie utraconej wolności i zwycięskie wyjście z Egiptu, a drugim – nadanie prawa na Górze Synaj. Arcybiskup przypomniał, że na Górze Błogosławieństw Chrystus ogłosił nowe prawo dla całego ludu Bożego. – To prawo opiera się na miłości i zatroskaniu o drugiego człowieka. Jego istotą jest osiągnięcie doskonałości – w dobroci, w miłosierdziu, w gotowości przebaczenia – na wzór Ojca niebieskiego – mówił i podkreślił, że nowe prawo przyniosło wyzwalającą prawdę.
Arcybiskup odwołał się do czwartej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w 1991 roku, której przewodnim hasłem był Dekalog. Ojciec Święty zdawał sobie sprawę, że wolność po 1989 roku domagała się trwałych i solidnych fundamentów. – Każde miasto, w którym papież się wtedy zatrzymywał, było poświęcone rozważaniu kolejnych przykazań (…). Jedynie na Chrystusowej prawdzie można budować prawdziwą wolność i tylko ona może wyzwolić człowieka – przekonywał.
Metropolita nawiązał do wydanej niedawno książki papieża Franciszka „Santo Giovani Paulo Magno”, dotyczącej duchowości i życia Jana Pawła II. Wspomniał, że w dziejach Kościoła było tylko trzech papieży obdarzonych przydomkiem „wielki”: św. Leon I Wielki, św. Grzegorz I Wielki i św. Mikołaj I Wielki. Dodał, że w Kościele nie ma żadnej procedury, która sprawia, że konkretny papież jest uznawany za wielkiego. Nadmienił, że książka papieża Franciszka jest swoistym hołdem i potwierdzeniem głosu ludu Bożego, który już podczas pogrzebu Jana Pawła II krzyczał: „Santo subito”.
Kończąc homilię, arcybiskup odwołał się do słów św. Pawła z pierwszego Listu do Koryntian: „Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście”. – Od chwili chrztu każdy z nas stał się świątynią Boga, a zatem kimś ważniejszym niż obiekty wznoszone z kamienia, drewna i cegieł. Dziś, podziwiamy tę świątynię, która 100 lat temu została obdarzona tytułem bazyliki – powiedział i zwrócił uwagę, że krakowski kościół oo. Franciszkanów kryje w sobie wspaniałe skarby architektury i sztuki. Wspomniał, uwiecznioną na witrażu, postać bł. Salomei, która całe swoje życie poświęciła Chrystusowi i rzymską Bazylikę św. Piotra, w której znajduje się otaczany czcią grób św. Jana Pawła II. – Tam modlący się ludzie doświadczają tego, co znaczy być prawdziwie świątynią Boga i zachować w sobie świętość wynikającą z łaski chrztu świętego (…). Wy jesteście świątynią Boga! Jakżeż wielka nasza radość, jak niezwykła godność, jak cudowny fundament nadziei, że mimo przemijania i cierpień, zbliżamy się każdego dnia do Tego, który jest święty i woła do każdego z nas: bądźcie świętymi! – powiedział.
Franciszkanie przybyli do Krakowa w 1237 roku. Do budowy świątyni przystąpiono zaraz po najeździe tatarskim, czyli po 1241 roku. Ozdobą kościoła jest jego niezwykła polichromia wykonana przez Stanisława Wyspiańskiego i podkreślająca gotycką architekturę budowli, a także wspaniałe witraże. Wśród nich, nad chórem muzycznym widnieje ekspresjonistyczne i monumentalne dzieło „Bóg Ojciec wydobywający świat z chaosu”.
