Podczas Mszy św. w 25-lecie parafii św. Jadwigi w Nowym Targu metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski wskazywał na wzór życia i mądrości dwóch świętych kobiet: św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Jadwigi.
W homilii arcybiskup powiedział, że dzisiejsze święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana stawia w centrum postać Jezusa. W Wieczerniku Zbawiciel wypowiedział największe pragnienie swego serca: Chrystus chciał otoczyć chwałą Ojca, uwielbić Boga swym posłuszeństwem i miłością aż do końca. Jednocześnie chciał przynieść zbawienie wszystkim, którzy w Niego uwierzą.
Arcybiskup stwierdził, że w Liście do Hebrajczyków została ukazana prawda o tym, kim jest Jezus. Chrystus stał się człowiekiem i dlatego jest bratem wszystkich ludzi. Będąc na ziemi chciał uwielbiać swego Ojca i uwolnić tych, którzy podlegali niewoli śmierci. – Jako człowiek, a jednocześnie Syn Boży, Jezus jest prawdziwym Arcykapłanem, ponieważ siebie samego złożył Bogu w ofierze, by nas odkupić od grzechu i uczynić nas na nowo dziećmi Bożymi – podkreślił metropolita. Autor listu do Hebrajczyków wskazywał, że Najwyższy Arcykapłan jest naznaczony cierpieniem aż po śmierć.
W Wieczerniku zaczęła się historia kapłaństwa ludzi, którzy uczestniczą w wieczystym kapłaństwie Jezusa. Z tego wynika szczególna godność powołanych, którzy stali się własnością Boga. Spoglądają oni na wszystko poprzez nauczanie Chrystusa i dlatego stali się znakiem sprzeciwu wobec świata. Mają oni jednak bez względu na wszystko głosić Ewangelię. Podczas swej szczególnej modlitwy w Wieczerniku Zbawiciel prosił Ojca, by ustrzegł apostołów od złego. „A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie” – mówił Jezus, dając tym samym najwyższy przejaw miłości.
W drugiej części modlitwy Chrystus prosił za cały Kościół: „Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie”. Modlił się także o jedność chrześcijan, która jest niezbędna w dawaniu skutecznego świadectwa. Prosił także o miłość, która ma swój fundament w samym Bogu: „Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. – W naszych najbardziej głębokich pragnieniach, by uczcić Boga, jawi się Jezus Chrystus, który dla naszego zbawienia stał się człowiekiem i ofiarował się za nas, byśmy mogli stać się dziećmi Bożymi – zauważył metropolita.
Przywołał postać św. Katarzyny Aleksandryjskiej, która jako młoda dziewczyna zachwycała urodą oraz starannym wykształceniem. Wielu młodzieńców starało się o jej rękę, ale jej Oblubieńcem stał się Jezus Chrystus, któremu chciała poświęcić swe życie. W jej czasach doszło do krwawych prześladowań za panowania Dioklecjana. Katarzyna została pojmana, ale odmówiła złożenia hołdu pogańskim bóstwom. Męczennica okazała wielką Bożą mądrość w dyspucie z pogańskimi filozofami. Słowami pełnymi mocy mówiła o nadziei, przynoszonej przez Jezusa Chrystusa. Siła jej argumentacji i moc mądrości była tak wielka, że część pogan przyjęło chrześcijaństwo. Wzbudziło to wściekłość cesarza i skazał ją na męczeńską śmierć. Jej ciało spoczywa w klasztorze ufundowanym przez Justyniana. Św. Katarzyna jest patronką wielu profesji, m.in.: adwokatów, mówców, piekarzy, uczynnych, literatów. Chrystus modląc się za tych, którzy uwierzą apostołom, prosił także za tych, którzy dzięki swej świętości staną się wzorem dla innych.
Arcybiskup nawiązał do drugiej wyjątkowej postaci świętej kobiety, patronki parafii – św. Jadwigi. Jako młoda dziewczyna była świetnie przygotowana do sprawowania rządów, także ze względu na swą mądrość, opartą na mądrości Bożej. Wyszła za mąż za Władysława Jagiełłę, co dało szansę nawrócenia Litwy. Rezygnując z własnego szczęścia, Jadwiga zdecydowała, że ważniejsze jest szczęście wieczne jej poddanych. Rozumiała także, że Polska potrzebuje intelektualistów, którzy będą umiejętnie sprawować władzę oraz uczonych, którzy będą potrafili przekazywać innym prawdę o świecie. Z tego wynikała opieka, roztoczona nad Uniwersytetem Jagiellońskim. Królowa od początku wśród ludu była uważana za świętą. Ten tytuł zatwierdził na krakowskich Błoniach św. Jan Paweł II.
– Ilekroć będziecie tu przybywać, módlcie się za jej przyczyną, by jak najwięcej było ludzi, którzy z wiarą przyjmują Boże słowo i mają odwagę być znakiem sprzeciwu dla świata i swą świętością i przejmującym humanizmem pociągają innych do Chrystusa, otwierając bramy zbawienia – wskazał arcybiskup. Powiedział, że zaangażowanie parafian w budowę kościoła to piękny przykład wiary. Na zakończenie dodał, że bycie znakiem sprzeciwu dla świata to droga wytyczona przez samego Jezusa.
