Dobra Nowina to seria rozważań niedzielnej Ewangelii w formie podcastów, przygotowywanych przez ks. Artura Czepiela, archidiecezjalnego duszpasterza służby liturgicznej oraz ks. Jakuba Łabuza. Zapraszamy w każdą sobotę o godz. 17.07 na kanał YouTube i Spotify Archidiecezji Krakowskiej.
Prowadzeni słowem dzisiejszej Ewangelii, zaczerpniętej od świętego Łukasza jesteśmy świadkami interesującego zdarzenia. Jezus przybywa do swojego rodzinnego miasta – do Nazaretu. Wchodzi do synagogi. W jej wnętrzu zapewne było wielu jego krewnych i znajomych. Był wśród swoich, którzy widzieli, jak dorastał, znali jego środowisko, jego rodzinny dom. Kiedy jednak odczytuje Słowo Biblii, zaczerpnięte od Izajasza, zmienia się ich punkt patrzenia. Zinterpretowane przez Jezusa proroctwo starotestamentalne zdumiewa wszystkich. Do tej pory Jezus był dla nich synem cieśli, rodakiem, znajomym. Po spotkaniu w synagodze w Szabat mieszkańcy Nazaretu muszą postawić sobie ponownie pytanie: Kim jest Jezus dla nich?
My, tak jak mieszkańcy Nazaretu, opisani w dzisiejszej Ewangelii, obchodzimy dzisiaj nasz święty dzień. W tym dniu przybywamy do świątyni. I tak samo jak Oni spotykamy tutaj Jezusa. Tak samo jak mieszkańcy Nazaretu chcemy sobie postawić pytanie: Kim jest dla mnie Jezus? W dzisiejszych czasach trudno już spotkać człowieka, który by o Nim nie słyszał. Ale wiemy dobrze, że można Jezusa włożyć w sztywne ramki historii, sprowadzić do paru prozaicznych zdań i przez to nie poznać Go wcale. Dla wielu bowiem Jezus to tylko postać historyczna. Był i rozpłynął się w mrokach dziejów. Dla innych jest rewolucjonistą, wzywającym do buntu, dla jeszcze innych idolem.
Każdy z nas na ścieżce swojego życia staje wobec tego pytania: Kim jest dla Ciebie Jezus? Odpowiedzi na to pytanie szukamy w Kościele. Znajdujemy ją w lekturze Biblii. Przeżywana dzisiaj w całym Kościele Niedziela Słowa Bożego jest więc doskonałą okazją, by sięgnąć po nią sięgnąć. Otworzyć choćby jedną z Ewangelii. Ponieważ, aby odpowiedzieć na to pytanie, które dzisiaj padło w tym tekście już kilka razy, trzeba Go poznać. A nie ma na to lepszego sposobu niż lektura Dobrej Nowiny, którą On nam przyniósł.
Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. W owym czasie:
Powrócił Jezus mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.
Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać.
Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».
Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście».