Dobra Nowina to seria rozważań niedzielnej Ewangelii w formie podcastów, przygotowywanych przez ks. Artura Czepiela, archidiecezjalnego duszpasterza służby liturgicznej oraz ks. Jakuba Łabuza. Zapraszamy w każdą sobotę o godz. 17.07 na kanał YouTube i Spotify Archidiecezji Krakowskiej.

W dzisiejszą niedzielę Miłosierdzie Boże ukazuje się nam w trzech odsłonach.

Pierwszą prawdę o miłosierdziu przynosi nam dzisiejsza Ewangelia. Objawia ją Jezus wobec Tomasza zwanego niewiernym. Tomasz nie wierzy, że Jezus Zmartwychwstał. Nie przyjmuje też do wiadomości że Chrystus objawił się Apostołom i że z nimi rozmawiał. Jezus jednak nie zraża się niewiarą Tomasza. W ósmym dniu od zmartwychwstania przychodzi znowu do Wieczernika. Przychodzi jakby specjalnie do Tomasza i dla Tomasza. I spełnia jego życzenie. Pozwala Mu się dotknąć. Daje mu doświadczyć swych ran. Czyż nie jest w tym ukryta prawda Miłosierdziu Bożym? Ono się nie zraża nawet niewiarą konkretnego człowieka. Jezus wychodzi naprzeciw każdemu, tak jak wyszedł do Tomasza. Miłosierdzie wychodzi naprzeciw nawet niewierze.

Drugą prawdę o miłosierdziu ukazuje nam dzisiaj św. Siostra Faustyna. To ją w objawieniach prosił Jezus, by II Niedziela Wielkanocna była Świętem Miłosierdzia. Ciekaw, że wybrał na Sekretarkę Bożego Miłosierdzia osobę, która ledwo umiała pisać i skończyła zaledwie trzy klasy podstawówki . Faustyna postępuje dokładnie odwrotnie niż Tomasz. Ona wierzy bezwarunkowo. Wierzy, że Jezus do niej przyszedł. Wierzy bezgranicznie i to inni jej nie wierzą. Niezbadane są drogi miłosierdzia. W osobie Siostry Faustyny ukryta jest druga odsłona prawdy o Bożym Miłosierdziu. Bóg patrzy na ludzi miłosiernymi oczyma. Te oczy widzą inaczej niż oczy świata. Dostrzegły prostą siostrę zakonną, która częściej niż po pióro sięgała po miotłę czy ścierkę. To właśnie dzięki niej świat usłyszał raz jeszcze prawdę, że Bóg jest miłosierny. Ledwo umiała pisać a dziś w jej słowa wczytuje się świat. Naprawdę niesamowite jest Boże Miłosierdzie! Bóg patrzy na ludy i świat przez pryzmat miłosierdzia i wybiera tych, którzy pozostają z boku niezauważeni, bo patrzy na człowieka miłosierdziem.

Trzecią prawdę o miłosierdziu odkrywaliśmy i odkrywamy w ostatnich dniach, kiedy przyszło nam pożegnać papieża Franciszka. Wypowiedziano wiele słów. Szczególnie jednak mnie poruszyła zasłyszana w radiu wypowiedz, że Franciszek był Papieżem Miłosierdzia. Ustanowił w 2015 r, w czasie Jubileuszu Miłosierdzia Misjonarzy Miłosierdzia, czyli kapłanów dla każdej diecezji, z którymi podzielił się swoją władzą odpuszczania grzechów zarezerwowanych papieżowi. Ci misjonarze nadal są i będą pełnić posługę. Są oni znakiem, że Miłosierdzie Boże jest dla każdego człowieka – bez wyjątku – na wyciągnięcie ręki.

Fragment Ewangelii do rozważenia (J 20, 19-31):

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»
Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.

Ks. Artur Czepiel | Archidiecezja Krakowska