Na Madagaskarze nawet co trzecie dziecko jest niedożywione, a matki umierają przy porodzie sto razy częściej niż w Polsce. Powszechne jest też niedożywienie wśród dzieci poniżej piątego roku życia. A jeśli dziecko jest niedożywione, to śmierć na biegunkę, malarię, dur brzuszny, choroby pasożytnicze to kwestia kilku dni. Polska Fundacja dla Afryki zbiera pieniądze na ratunek dla zagłodzonych niemowląt w Mampikony i dożywianie dzieci w ośrodku Vonjy w stolicy Madagaskaru, Antananarywie.
W dniu 21 lutego 2019 r. w siedzibie Polskiej Fundacji dla Afryki odbyła się konferencja prasowa, poświęcona dożywianiu zagłodzonych dzieci na Madagaskarze, w której uczestniczyli: lek. med. Lidia Stopyra – specjalista chorób zakaźnych, specjalista pediatrii, pracuje w Szpitalu Specjalistycznym im. Stefana Żeromskiego w Krakowie, uczestniczka Misji Medycznej Polskiej Fundacji dla Afryki w Antsirabe na Madagaskarze – oraz Wojciech Zięba, prezes Polskiej Fundacji dla Afryki. Podczas spotkania przybliżyli oni problem głodu wśród mieszkańców Madagaskaru i niedożywienia dzieci, a także przedstawili projekt, związany z niesieniem pomocy potrzebującym Afrykańczykom.
Co trzecie dziecko jest niedożywione
Na Madagaskarze są rejony, gdzie ludzie umierają z braku pożywienia. Nawet co trzecie dziecko jest tam niedożywione, a matki umierają przy porodzie sto razy częściej niż w Polsce. Opiekunów osieroconych dzieci nie stać na mleko początkowe. Miesięczny koszt mleka (porcja 900 g) to około 250 zł, czyli więcej niż miesięczne wynagrodzenie (około 200 zł). Dzieci dokarmia się wodą z cukrem bądź mlekiem skondensowanym, co prowadzi do biegunek, infekcji (trudno tu o czystą wodę) i wyniszczenia.
Powszechne jest też niedożywienie wśród dzieci poniżej piątego roku życia. A jeśli dziecko jest niedożywione, to śmierć na biegunkę, malarię, dur brzuszny, choroby pasożytnicze to kwestia kilku dni.
Wiele dzieci musi pracować. Noszą towary na stragany, worki z odzieżą, kartony z szarym mydłem – by dostać za swą pracę nadpsute warzywa. Wiele z nich wie, co znaczą zimno i głód (w stolicy między czerwcem a sierpniem temperatura spada w nocy do 0 st. C). Niektóre dzieci nie mają domu, śpią w barakach czy na straganach.
Ludzie w Mampikony są bardzo ubodzy. Dzieci głodują i umierają z głodu. Trudno tu o jedzenie, bo osiem miesięcy w roku panuje pora sucha, a potem wraz z porą deszczową nadchodzą powodzie. Niemożliwe jest uprawianie ziemi, tak by jedzenia było pod dostatkiem. Nawet ryż (najpopularniejsze i najtańsze pożywienie) jest sprowadzany aż z Pakistanu.
Śmiertelność matek a niedożywienie
Na Madagaskarze matki często umierają przy lub po porodzie – śmiertelność matek to 450 zgonów na 100 tys. urodzeń, w Polsce: niewiele ponad 4. Często przyczyną zgonów jest brak położnej czy niehigieniczne warunki porodu. Tylko co czwarte dziecko ma mamę i tatę. Kiedy sierotą zajmuje się babcia czy samotny ojciec, karmi noworodka tym, co ma: bananami od pierwszych dni życia, wodą z cukrem, rozcieńczonym mlekiem skondensowanym. Tak karmione niemowlę zaczyna biegunkować, a biegunka dla niedożywionego dziecka na Madagaskarze oznacza śmierć.
Zresztą, na Madagaskarze niedożywione są też często dzieci karmione piersią. Gdy matka głoduje, jej pokarm nie jest dostatecznie pożywny.
Pomoc dla mieszkańców Madagaskaru
Polska Fundacja dla Afryki zbiera pieniądze na ratunek dla zagłodzonych niemowląt w Mampikony i dożywianie dzieci w ośrodku Vonjy w stolicy Madagaskaru, Antananarywie. Dożywianie przez rok 306 dzieci oraz roczna pomoc dla niemowląt (mleko, opieka medyczna) to kwota 371 700 zł:
– Obiad dla dziecka w stołówce (ryż, warzywa, mięso) – 2,80 zł
– Odżywka witaminowa (butelka dla jednego dziecka na miesiąc) – 19,50 zł
– Mleko początkowe (900 g, dla jednego dziecka na miesiąc) – 250 zł.
„W centrum dostajemy gorący obiad i można najeść się do syta. Staram się zjeść dużo, by starczyło do jutra. Nie wiadomo, czy coś będzie w domu” – słyszy się od dzieci, objętych dożywianiem w centrum Vonjy. To ośrodek dla najuboższych dzieci w Antananarywie, stolicy Madagaskaru. Położony w jednej z najbiedniejszych dzielnic ośrodek przeznaczony jest dla dzieci, które nie mają możliwości chodzić do szkoły. W południe otrzymują gorący posiłek (dla wielu jedyny w ciągu dnia). Dzieci są objęte również edukacją i leczeniem.
Drugie miejsce dożywiania to przychodnia na ubogiej prowincji, w Mampikony. Tu trafiają najmniejsze dzieci, które oprócz jedzenia potrzebują zwykle i pomocy medycznej – takie jak Fermin czy Verisoa. Oba ośrodki prowadzą ojcowie duchacze z Bydgoszczy: o. Michał Apieconek i o. Dariusz Marut CSSp.
–––––––––––
Polska Fundacja dla Afryki. Pomoc, która działa
Pięć lat istnienia i ponad 115 projektów, które zmieniają Afrykę. Budowa szkół, przychodni, studni. Ale i szybkie interwencje: duże akcje dożywiania czy szczepienia. Pomoc konkretnym ludziom: spawarka dla Jeana, operacja Luca.
Celem Fundacji jest ochrona zdrowia mieszkańców Afryki oraz poprawa warunków ich życia. Chcemy osiągnąć ten cel poprzez zbieranie pieniędzy na konkretne projekty poprawiające warunki życia mieszkańców Afryki. Koncentrujemy się przede wszystkim na:
– finansowaniu budowy szkół, studni, wodociągów, szpitali i innych budowli służących społecznościom lokalnym
– wspieranie działań wspomagających rozwój gospodarczy, w tym rozwój lokalnej przedsiębiorczości
– finansowanie edukacji ubogim mieszkańcom Afryki
– wspieranie inicjatyw edukacyjnych i zwiększających dostęp do szkolnictwa.
Polska Fundacja dla Afryki ul. Krowoderska 24/3 31-142 Kraków, www.pomocafryce.org
Projekty medyczne Polskiej Fundacji dla Afryki na Madagaskarze
Polska Fundacja dla Afryki
Fot. Dariusz Marut, Daniel Kasprowicz
