- Z głębi kapłańskiego serca chciałbym dzisiaj zanieść jeszcze jedną modlitwę, wpisującą się w modlitwę samego Jezusa z Wieczernika: Panie spraw abyśmy byli jedno! Wszak karmisz nas, nie po to abyśmy ze sobą nawzajem walczyli, ale abyśmy z zachowaniem całego bogactwa różnorodności potrafili się kochać i wspólnie pracować dla jednej sprawy - mówił kard. Stanisław Dziwisz podczas Mszy św. na Rynku Głównym na zakończenie Uroczystości ku czci Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.
Publikujemy homilię kardynała:
Drodzy Bracia i Siostry,
O czym przypomina nam dzisiejsza podniosła uroczystość? Czemu służy wspaniała, wielobarwna procesja przez krakowskie stare miasto i tyle innych, niezliczonych miejsc na świecie Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej jest streszczeniem całej naszej wiary, najważniejszych jej punktów. Zapewne, Uroczystość dzisiejsza przypomina nam, że nasz Bóg jest między nami, że rzeczywiście jest Emmanuelem, Bogiem z nami. Nie jest obcy, daleki, obojętny, nieczuły. On nie zamyka się w sobie, w swojej wielkości, ale nieustannie przychodzi do naszych zagród. Przedwieczny Syn Ojca, Jezus, przyjął nasze ciało i zamieszkał wśród nas. W całej prostocie, „złączył się (…) z każdym człowiekiem”, jak przypomina ostatni sobór. Ma nasze ciało, w jego żyłach płynie ludzka krew. To ciało należy do Boga, ta krew jest prawdziwą krwią wcielonego Boga.
Jezus jednak nie tylko stał się człowiekiem, to znaczy przyjął ciało i krew. On je przyjął, aby móc nam siebie ofiarować, prawdziwie, realnie, całego siebie. W tym darze z siebie, podarował nam przede wszystkim swój najcenniejszy skarb, swojego Ojca. Dlatego, uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej przypomina nam prawdę o tym, jakim życiem żyje Bóg. W Eucharystii widać nie tylko Ciało i Krew Jezusa, ale widać także całą Trójcę Świętą. Widać wymianę życia, bycie dla drugiego, które jest treścią życia Trójcy Świętej. Życie prawdziwe to dar z siebie. Im bardziej jesteśmy dojrzali, tym bardziej narasta w nas pragnienie służenia, dawania siebie.
Ewangelia dzisiejsza przypomina, że Jezus dbał nie tylko o pokarm wieczny, nie tylko dał siebie i swoje ciało, ale dał także ludziom chleb, kiedy go słuchali. Nakarmił ich. To dla nas wielka nauka. Eucharystia zawiera w sobie zawsze odniesienie do życia społecznego, do potrzeb człowieka. Eucharystia jest szkołą społecznej wrażliwości i zaangażowania. Dlatego Kościół od zawsze troszczył się zarówno o liturgię, jak i o działalność charytatywną i wychowawczą. Nie mogło być inaczej i dzisiaj również nie powinno być inaczej. Każdemu, kto celebruje obecność Jezusa w Eucharystii musi otworzyć się serce na Boga i na drugiego człowieka, szczególnie na tego znajdującego się w potrzebie, cierpiącego. Także dla tego z pozoru innego, obcego.
Nie zapominajmy jednak, proszę, że świat ludzkich potrzeb nie ogranicza się jedynie do potrzeb materialnych. Ludzi charakteryzuje nie tylko głód chleba, ale i wartości, a nade wszystko, często nieuświadamiany, głód Boga!
W tym duchu, świętując dzisiaj obecność Boga między nami, nie zapominamy o naszych braciach i siostrach, którzy cierpią z powodu wojny. W imię Chrystusa ofiarującego się za nas, prosimy i apelujemy o pokój. Niech ustanie niesprawiedliwa wojna! Niech otworzą się serca tych, którzy nad ludzkie życie i prawo do wolności przedkładają krótkowzroczne interesy polityczne i ekonomiczne.
Modlimy się także do Boga i apelujemy do ludzi o miejsce dla prawdy w życiu społecznym, przypominając, że człowiek nigdy nie może być przedmiotem eksperymentu. Naszych polityków prosimy, aby nie tracili wrażliwości na sprawy religijne i nie szli za propozycjami źle rozumianej sekularyzacji, która zamiast strzec ludzkiego prawa do wiary, staje się próbą wyrugowania jej z życia społecznego.
Z głębi kapłańskiego serca chciałbym dzisiaj zanieść jeszcze jedną modlitwę, wpisującą się w modlitwę samego Jezusa z Wieczernika: Panie spraw abyśmy byli jedno! Wszak karmisz nas, nie po to abyśmy ze sobą nawzajem walczyli, ale abyśmy z zachowaniem całego bogactwa różnorodności potrafili się kochać i wspólnie pracować dla jednej sprawy. Karmisz nas, abyśmy kochali Ciebie i siebie, abyśmy Twoją dobroć zanosili do wszystkich, aż po krańce świata. Różnijmy się, ale nigdy nie odmawiajmy sobie sympatii i dialogu. Wszak spożywamy z jednego stołu i pijemy z jednego kielicha! Amen.
Playlista z Uroczystości Bożego Ciała dostępna tutaj.
