– W tę ziemię 1000 lat temu zostało rzucone ziarno. To ziarno wyrosło w Szczepanowie w kieł, w Krakowie w kłos, a przez męczeństwo – w pełne ziarno w kłosie – mówił ks. prof. Jacek Urban ósmego dnia nowenny ku czci św. Stanisława Biskupa i Męczennika w katedrze na Wawelu.
W homilii, ks. prof. Jacek Urban przypomniał, że Kościół obchodzi dziś wspomnienie apostołów Filipa i Jakuba. Zaznaczył, że dopiero zmartwychwstanie Jezusa i zesłanie Ducha Świętego pozwoliły uczniom w pełni zrozumieć Boży plan zbawienia.
Następnie nawiązał do poematu „Stanisław”, w którym kardynał Wojtyła pisał, że Kościół związał się z jego ziemią. – Na pytanie, dlaczego tak jest, odpowiedział w dalszej części utworu: „Kościół związał się z moją ziemią, /aby wszystko, co na niej zwiąże, /było związane w niebie./Był człowiek, w którym moja ziemia ujrzała, /że jest związana z niebem./Był taki człowiek, byli ludzie… i ciągle tacy są…/Poprzez nich ziemia widzi siebie w sakramencie/nowego istnienia. /Jest ojczyzną: bowiem w niej dom Ojca się poczyna, /z niej się rodzi./Pragnę opisać mój Kościół w człowieku, któremu dano imię Stanisław./I imię to król Bolesław mieczem wpisał w najstarsze kroniki./Imię to mieczem wypisał/na posadzce katedry, gdy spłynęły po niej strugi krwi” – zacytował kaznodzieja i wyjaśnił, że moment śmierci Stanisława był momentem narodzin Kościoła.
– Wtedy narodził się Kościół krakowski, gdy ziarno wyrosłe na tej ziemi, jeden z synów tej ziemi, stał się zdolny do męczeństwa – powiedział i dodał, że w drugiej części poematu, kardynał Wojtyła przedstawił 1000 lat istnienia Kościoła. – W tę ziemię 1000 lat temu zostało rzucone ziarno. To ziarno wyrosło w Szczepanowie w kieł, w Krakowie w kłos, a przez męczeństwo – w pełne ziarno w kłosie. By tak się stało potrzebna była ziemia. To była ta ziemia (…). Dziękujemy dziś Bogu za dar św. Stanisława, który na tej ziemi wyrósł, dziękujemy za tę ziemię, która go wykarmiła, a która jest dzisiaj naszą ziemią. Ziarno wyrastając umiera, aby kłos, który z niego wyrósł, stał się zdolnym, żeby rodzić nowe ziarna. Módlmy się za Kościół krakowski, za tych, którzy przygotowują się do święceń, za tych, którzy na tej ziemi będą gotowi oddawać życie, po to, aby inni mogli wzrastać. Na tę drogę Chrystus mówi: „Niech się nie trwoży serce wasze!”. Św. Stanisław i św. Jan Paweł II na tę drogę mówią dokładnie to samo: Nie lękajcie się! – zakończył ks. prof. Jacek Urban.
