Konkurs wpisujący się w obchody pierwszej edycji rzymskich Dni Jana Pawła II, był dedykowany studentom wszystkich cykli studiów na papieskich uniwersytetach Wiecznego Miasta. Uczestnicy zostali zaproszeni do przesłania artykułu naukowego związanego z tematem Dni, napisanego w języku włoskim lub angielskim. Zwieńczeniem pierwszej edycji wyjątkowej inicjatywy było Międzynarodowe Sympozjum Studenckie na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie.
Rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie ks. prof. dr hab. Robert Tyrała podziękował i wyraził swoją radość z faktu, iż laureaci naukowego konkursu odbywającego się w ramach Dni św. Jana Pawła II na Uniwersytetach Papieskich w Rzymie przybyli do Krakowa, by w sali senackiej uczelni przy ulicy Kanoniczej 25, spotkać się w ramach Międzynarodowego Sympozjum Studenckiego „Wiara i rozum w myśli świętego Jana Pawła II” i wygłosić swoje referaty. Rektor podziękował studentom – laureatom konkursu, jak i reprezentantom Komitetu Organizacyjnego obecnym na sympozjum.
Ks. Tomasz Jarosz, z ramienia pomysłodawcy i głównego organizatora rzymskiej odsłony Dni św. Jana Pawła II, którym jest Kościół i Hospicjum św. Stanisława BM w Rzymie, podziękował z kolei za to, że UPJPII w Krakowie jest partnerem i współorganizatorem Dni, które już nie tylko odbywają się w Krakowie, ale teraz także w Rzymie. Zaakcentował, że inspiracja przyszła z Krakowa dwa lata temu, gdy podpisany został list intencyjny, z którego to powstało konkretne dzieło. Pierwsza, inauguracyjna edycja wydarzenia pt. „Wiara i rozum w myśli św. Jana Pawła II” odbyła się w dniach 26-29 listopada 2024 r.
Rolę współorganizatora Dni obok Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie objęła Watykańska Fundacja Jana Pawła II. Pod patronatem Dykasterii Stolicy Apostolskiej ds. Kultury i Edukacji zorganizowano serię debat i konferencji, których celem było upamiętnienie osoby papieża Polaka, przypomnienie oraz głębsze poznanie jego myśli i nauczania. – Zorganizowana została m.in. debata naukowa, w której uczestniczyła p. Hanna Suchocka, a także ks. Federico Lombardi, dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej w latach 2006–2016 – mówił ks. Jarosz. – Jesteśmy wdzięczni, ponieważ to, co zrodziło się tutaj w Krakowie po śmierci Jana Pawła II, 20 lat temu, czyli potrzeba jego upamiętnienia poprzez zgłębianie jego dziedzictwa, dorobku naukowego i w ten sposób przekazywania go także młodym pokoleniom, ludzi, którzy będą kreować rzeczywistość, w której my żyjemy, ma teraz też swoje miejsce w Rzymie. Papież nie żyje 20 lat. 20 lat mają studenci, którzy rozpoczynają swoją przygodę na wyższych uczelniach, więc ze zrozumiałych względów Jan Paweł II jest dla nich postacią historyczną, a dla nas jest to motywacja, by w ten sposób spróbować przekazać głoszone przez niego treści. Nie tylko w wymiarze sentymentalnym, ale przede wszystkim w wymiarze naukowym, jeśli chodzi o jego dziedzictwo i jego dorobek – dodał kapłan. Ks. Tomasz Jarosz zaakcentował także, że pierwszej edycji Dni w Rzymie przyświecało takie samo hasło, jak krakowskim Dniom Jana Pawła II, które odbywały się w dniach 18-21 listopada 2024 r., czyli „Wiara i rozum”.
Dni w Rzymie przygotowano we współpracy z trzema rzymskimi uczelniami: Papieskim Uniwersytetem Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum), Papieskim Uniwersytetem Gregoriańskim oraz Papieskim Uniwersytetem Świętego Krzyża. I z tych uczelni przybyli do Krakowa laureaci konkursu pochodzący z Polski, Włoch, Chin, Indii, Nigerii, Peru.
Wystąpienia zaprezentowane podczas sympozjum złożyły się na niezwykle ciekawy wielogłos wokół osoby ludzkiej – jej natury, powołania, miejsca w świecie, relacji z innymi i z Bogiem. Nić przewodnia nie została narzucona tematycznie, ale wyłoniła się naturalnie: człowiek jako istota pytająca, myśląca, wierząca, poszukująca sensu. Niezależnie od tego, czy mowa była o technologii, biologii, ciele, tradycji czy religiach świata – wszyscy prelegenci mówili o człowieku, którego nie da się zrozumieć bez odniesienia do Boga. Jan Paweł II pozostaje dla młodego pokolenia przewodnikiem w tej drodze: nie tyle strażnikiem przeszłości, co prorokiem głębokiej, integralnej przyszłości.
W rozmowie po zakończeniu konferencji, laureat konkursu Seweryn Górecki przyznał, że jest osobą, dla której Jan Paweł II jest postacią historyczną i jedyne co zapamiętał z najmłodszych swoich lat, to śmierć papieża. Udział w konkursie niósł więc dla niego z sobą wyłącznie zagadnienie akademickie, intelektualne. „W pismach Jana Pawła II, w encyklikach czy dziełach filozoficznych możemy tak naprawdę odnaleźć głębię jego intelektu, która wykracza, przynamniej dla mnie, poza popularne odebranie Jana Pawła II jako wielkiego papieża, uniwersalnego przyjaciela – jak to podczas dzisiejszego sympozjum kolega z Nigerii powiedział – też skądinąd dogłębnie analizując jego nauczanie. Mnie osobiście są bardzo bliskie słowa George’a Weigla, że spuścizna intelektualna Jana Pawła II zostanie dopiero doceniona wiele, wiele lat po jego śmierci. Tak naprawdę dopiero teraz zaczynamy rozumieć z jakim fenomenem w kontekście całej historii Kościoła i współczesnych pontyfikatów mieliśmy do czynienia. My do tej spuścizny oczywiście nie możemy podchodzić bezkrytycznie, ale ona, co chciałem przekazać w swoim artykule, doskonale rezonuje zarówno z wielkimi debatami intelektualnymi z filozofii, szczególnie jak w moim przypadku, gdy omawiałem kwestię z dziedziny fenomenologii religii, filozofii współczesnej dla nas, ale także współczesnej Janowi Pawłowi II, także z kwestiami historii Kościoła, praktykami, ale też polemikami, które na łonie Kościoła się odbywały. Jan Paweł II jest tutaj ważnym głosem, który bierze pod uwagę to co było przed nim i stara się zastosować to do sytuacji współczesnej. W sytuacji pewnego napięcia pomiędzy religijnością a sekularyzmem współcześnie wydaje mi się, że myśl Jana Pawła II jest wciąż aktualna i wydaje mi się też, że ona wciąż do końca nie jest rozumiana. A jeżeli jest rozumiana, to bardzo powierzchownie. Dlatego zdecydowałem się tym zająć. Nie pretenduję do jakiegoś przełomu, ale robię to dla zrozumienia tej osoby, którą zewsząd czuję się otoczony. Nie chcę zatrzymać się na postaci z pomników, obrazów, ale chcę w zaangażowany sposób wejść w jego myśl”.
Aktif ve çalışan fixbet giriş linki ile hemen bağlan