Od grudnia 2022 r. w całej Archidiecezji Krakowskiej dwa razy w miesiącu — w 1. soboty i w każdy 14. dzień miesiąca — modlitwą obejmujemy naszą Ojczyznę. To inicjatywa metropolity krakowskiego, abp. Marka Jędraszewskiego, którą zapowiedział w liście pasterskim na ubiegłoroczny Adwent. W październiku modlitwie w intencji Polski patronuje św. Stanisław Kostka.
Dzieciństwo na Mazowszu
Październik — miesiąc, gdy w miastach robi się tłoczniej i gwarniej. Rozpoczyna się rok akademicki, a na uczelnie powracają studenci. Nie dziwi zatem, że w diecezjalnej sztafecie modlitwy za Ojczyznę na pierwszy plan wysuwa się w tym miesiącu wychowanie młodzieży, a patronuje mu opiekun młodych — św. Stanisław Kostka.
Stanisław przyszedł na świat w 1550 r. w Rostkowie na terenie diecezji płockiej jako syn Jana i Małgorzaty. Rodziny ojca i matki były znane i powszechnie szanowane. Chłopiec nie był jedynym potomkiem pary. Oprócz niego państwo Kostka wychowywali jeszcze 3 synów i 2 córki. Niewiele wiadomo o pierwszych latach życia małego Stasia. Edukację rozpoczął w rodzinnym domu, ale mając 14 lat, wraz z bratem Pawłem został posłany do szkoły w Wiedniu. Wtedy zetknął się z jezuitami.
Powołanie: Towarzystwo Jezusowe
Trzy lata nauki w szkole prowadzonej przez zakonników w Wiedniu to dla Stanisława Kostki nie tylko czas rozwoju intelektualnego, ale i — a może przede wszystkim — rozwoju osobistego oraz duchowego. W wolnych chwilach oddawał się nauce i modlitwie. Nocami oddawał się kontemplacji. Nie stronił też od praktyk pokutnych — biczowania oraz postów. Wszystko to martwiło jego brata i wychowawców. Jak się okazało, nie bez przyczyny. W 1565 r. organizm młodego Kostki był tak osłabiony, że niemal umarł.
Wydarzenie to miało jednak szczególne znaczenie dla dalszych losów młodzieńca. W chorobie miała nawiedzić go Matka Boża i na jego rękach ułożyła Dzieciątko Jezus. Maryja nie tylko uzdrowiła Stanisława, ale też poleciła mu wstąpić do Towarzystwa Jezusowego.
Prowincjał jezuitów uzależnił przyjęcie Kostki do zgromadzenia od decyzji rodziców, ale ci odmówili. Stanisław postanowił się nie poddawać i próbował wszelkich możliwych sposobów, aby wypełnić swoje powołanie. Wreszcie uciekł i udał się w drogę — najpierw do Augsburga, potem do Dylingi, a wreszcie do Rzymu.
Krótkie/wieczne szczęście
W Wiecznym Mieście rozpoczął nowicjat. Nie zaznał wówczas spokoju. Ojciec za wszelką cenę chciał, aby syn powrócił do domu. W 1568 r. Stanisław Kostka uzyskał zgodę przełożonych na przyjęcie ślubów zakonnych.
W sierpniu jego zdrowie zaczęło gwałtownie się pogarszać. W agonii modlił się, prosił wszystkich o przebaczenie, ale jednocześnie pozbawiony był lęku i pełen ufności oczekiwał na spotkanie ze Zbawicielem oraz jego Matką. Zmarł 15 sierpnia 1568 r. Stwierdzono to, kiedy nie uśmiechnął się już, gdy podano mu wizerunek Maryi. Wieść o śmierci młodzieńca z Polski rozeszła się błyskawicznie po Rzymie, a kult „Młodzieniaszka”, jak go nazywano, bardzo szybko zaczął się rozpowszechniać. W roku 1674 Klemens X ogłosił Stanisława Kostkę jednym z głównych patronów Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litwy, a w 1726 r. odbyła się jego kanonizacja. W ten sposób stał się pierwszym jezuitą, którego wyniesiono na ołtarze.
Kult św. Stanisława Kostki nadal jest niezwykle żywy w Archidiecezji Krakowskiej. Patronuje on chociażby parafiom w Krakowie — Dębnikach oraz w Kwaczale.
Żarliwe dzieło modlitwy
W centrum programu duszpasterskiego Kościoła krakowskiego na rok 2022/2023 znalazła się Ojczyzna. – Ostatnie tygodnie i miesiące naznaczone są wieloma niepokojami, które wszyscy głęboko przeżywamy. Związane są one z wydarzeniami, które dzieją się zarówno poza granicami naszej Ojczyzny i spoza niej do nas dochodzą, jak i wewnątrz naszego kraju – pisał w liście pasterskim na Adwent 2022 r. do wiernych Archidiecezji Krakowskiej abp Marek Jędraszewski.
Zaznaczył przy tym, że troska o Polskę i jej losy powinna przejawiać się poprzez „żarliwe dzieło modlitwy”. – Dlatego też polecam, a równocześnie gorąco proszę, aby wierni całej Archidiecezji Krakowskiej każdego miesiąca – od grudnia 2022 r. do listopada 2023 r. – dwukrotnie gromadzili się na szczególnej modlitwie w intencjach naszej Ojczyzny. Pierwsze soboty miesiąca będą czasem modlitwy różańcowej, zanoszonej przez przyczynę Dziewicy Maryi, naszej Najświętszej Matki i Ukochanej Królowej. Natomiast w każdy czternasty dzień miesiąca w każdej parafii sprawowane będą Msze święte za Ojczyznę – pisał metropolita krakowski. Abp Marek Jędraszewski wyraził również pewność, że ta patriotyczna modlitewna sztafeta „przyczyni się zarówno do wzrostu naszego osobistego dobra, jak i dobra naszej Ojczyzny, że wszystkim przyniesie tak upragniony Chrystusowy pokój, budowany na wzajemnej miłości”.