- Życzę wam, byście żyjąc i pracując w Niemczech, umacniali w sobie, w waszych rodzinach i waszym środowisku to, co najlepsze w polskiej kulturze, w polskiej pobożności, w polskich tradycjach - mówił kard. Stanisław Dziwisz do Polonii w Hannoverze. Ksiądz Kardynał przekazał dla parafii w Hanowerze sutannę św. Jana Pawła II. Jest to bardzo aktywna, dynamiczna wspólnota polska, o którą troszczy się gorliwy proboszcz, ks. Tadeusz Kluba.

W pierwszych słowach homilii wyraził ogromną radość z możliwości przewodniczenia wspólnej modlitwie w polskiej parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Hannoverze oraz z sakramentu bierzmowania, którego dziś udzieli około 70 młodym osobom.

Następnie kard. Dziwisz odniósł się do słów Ewangelii, w których Pan Jezus zapowiedział koniec świata.
– Jezus wypowiedział te słowa nie po to, żeby nas przerazić. Wypowiedział je po to, żebyśmy czuwali i byli gotowi na przyjście Pana. Nieważne jest, kiedy nastąpi koniec świata, wcześniej czy później. Ważne jest to, byśmy byli przygotowani na ostateczne spotkanie z naszym Stwórcą i Zbawicielem. Ważne jest to, byśmy słuchali słowa Bożego i zgodnie z nim żyli i pracowali, kochali i służyli. Słowo Boże jest słowem życia. Ono dla nas, pielgrzymów zdążających do wieczności, jest światłem, byśmy nie pobłądzili, byśmy nie rozminęli się z tym, co najważniejsze.

W dalszych słowach kardynał zwrócił uwagę na wielki dar jaki otrzymaliśmy od Boga w postaci osoby św. Jana Pawła II. Podkreślił, że zostawił on po sobie ogromne dziedzictwo: encykliki, adhortacje, listy apostolskie, katechezy, homilie i przemówienia, które są wciąż aktualne i do których powinniśmy nieustannie sięgać.
– To prawdziwy skarb dla dzisiejszych chrześcijan, wciąż aktualny i zawierający odpowiedzi na najważniejsze pytania, przed jakimi staje człowiek we współczesnym świecie. Mamy do czego sięgać, aby uczyć się, jak autentycznie żyć i kochać, jak modlić się i pracować, jak umacniać w świecie sprawiedliwość, solidarność i pokój, jak budować cywilizację miłości, nie zniechęcając się nawet wtedy, gdy dostrzegamy w świecie gorzkie przykłady i owoce cywilizacji śmierci.

Kardynał zaznaczył także, że szczególnym darem jaki pozostawił nam Jan Paweł II była jego osobista świętość. Był człowiekiem modlitwy.
– Byłem świadkiem jego codziennej modlitwy. Modlił się zawsze, nie tylko w zaciszu kaplicy w Krakowie i w Watykanie. Modlił się przy pracy, tworząc ważne teksty, przyjmując osoby z całego świata, podejmując decyzje. Modlił się podczas podróży. On wiedział, że wszystko jest w Bożych rękach i ta pewność była źródłem jego siły i pokoju ducha. Wszystkie problemy rozwiązywał na klęczkach, przed Najświętszym Sakramentem. Był zanurzony w Bogu, ale jednocześnie cały czas uważny, otwarty na sprawy człowieka, Kościoła i świata. W tym tkwi tajemnica jego rozległej działalności, jego niezmordowanej służby dzień po dniu, podczas niemal dwudziestu siedmiu lat pontyfikatu, w który wpisało się również jego osobiste cierpienie.

Na zakończenie homilii kardynał zwrócił się bezpośrednio do zgromadzonej Polonii.
– Życzę wam, byście żyjąc i pracując w Niemczech, umacniali w sobie, w waszych rodzinach i waszym środowisku to, co najlepsze w polskiej kulturze, w polskiej pobożności, w polskich tradycjach – to, co najbardziej wartościowe w naszej polskiej tożsamości. Takiej postawy uczył nas Jan Paweł II, który podczas rozlicznych podróży apostolskich niemal zawsze spotykał się z Polonią.

Ks. Tomasz Szopa, Justyna Walicka | Archidiecezja Krakowska

Fot. Ks. Tomasz Szopa