Karmelita bosy z klasztoru w Wadowicach, o. Szczepan Praśkiewicz OCD, który sprowadził relikwie do Polski, w niedzielnym kazaniu okolicznościowym w krakowskim kościele przy ulicy Kopernika zwrócił uwagę, że święci Małżonkowie nie zrobili oni „nic nadzwyczajnego w rozumieniu światowym”.
„Nie odkryli Ameryki, nie dokonali jakichś wynalazków, nie napisali książek, nie otrzymali nagrody Nobla. Oni należeli do normalnych prostych ludzi. Wyróżniało ich od innych jedynie to, że we wszystkim kierowali się Bożymi przykazaniami i Jezusową Ewangelią. I za to spotkała ich w Kościele chwała ołtarzy, aby byli przykładem dla innych” – podkreślił zakonnik i zaznaczył, że święci ci są „niejako przedstawicielami wielu świątobliwych ojców i matek, świątobliwych rodziców”.
„Napawa nas nadto radością, że podejmowane są wstępne działania, aby na ołtarze zostali wyniesieni rodzice św. Jana Pawła II, Emilia i Karol Wojtyłowie; że prowadzony jest już proces beatyfikacyjny małżonków Wiktorii i Józefa Ulmów z Markowej pod Łańcutem, męczenników z rąk niemieckich wraz z siedmiorgiem swoich małoletnich dzieci” – wspomniał duchowny w świątyni, w której ochrzczona została 13 kwietnia 1884 r. Emilia Kaczorowska, córka Marii i Feliksa Kaczorowskich – mama św. Jana Pawła II.
Na zakończenie Mszy św. wierni ucałowali nowo wprowadzone relikwie. Jak wyjaśnił karmelita, chodzi o to, by ze świętymi Rodzicami i Małżonkami był nie tylko kontakt modlitewny, duchowy, ale w pewnym sensie kontakt fizyczny.
„Wpatrując się w tych świętych małżonków, całując ze czcią ich relikwie, pamiętajmy, że wszyscy, że każdy człowiek powołany jest do świętości życia; że świętość otwarta jest także dla małżonków, którzy trudzą się i podejmują wiele ofiar, by wychować swoje dzieci, jak to czynili święci Rodzice” – zaapelował na koniec.
Zakonnik – konsultor referatu spraw kanonizacyjnych w krakowskiej Kurii Metropolitalnej – osobiście wprowadził relikwie św. małżonków w innych miejscach Polski, m.in. w parafii Matki Bożej Dobrej Rady na Prokocimiu w Krakowie, św. Floriana w Krakowie, Nowej Hucie Czyżynach – w parafii św. Judy Tadeusza, w Sance k. Krzeszowic (parafia św. Jakuba), w parafii św. Piotra w Wadowicach, Przemienienia Pańskiego w Libiążu, oraz w diecezji kieleckiej: w Lisowie (św. Mikołaja), Brzezinach (Wszystkich Świętych), Korytnicy (św. Floriana) i Piotrkowicach (Zwiastowania Pańskiego), a także w archidiecezji przemyskiej – parafia Gwizdów (Matki Bożej Pocieszenia).
Ludwik Józef Stanisław (Louis Joseph Stanislas) Martin (22 VIII 1823-29 VII 1894) urodził się w Bordeaux. Zelia Maria (Zélie Marie) z domu Guèrin (23 XI 1831-28 VIII 1877) pochodziła z Gandelain koło Alençon. Oboje małżonkowie doczekali się dziewięciorga dzieci, urodzonych w latach 1860-73, z których najmłodszą była ta, która najbardziej rozsławiła rodzinę – św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Czworo z potomstwa zmarło w bardzo młodym wieku. Te, które przeżyły – same córki – zostały zakonnicami i doczekały, poza św. Teresą, sędziwego wieku (dwie zmarły licząc prawie 90 lat).
Beatyfikacja Ludwika i Zelii Martin odbyła się 19 października 2008 w Lisieux. Stali się oni drugim małżeństwem, wyniesionym przez Kościół na ołtarze w naszych czasach. Pierwszymi byli Alojzy i Maria Beltrame Quattrocchi z Włoch, których Jan Paweł II ogłosił błogosławionymi 21 października 2001 w Rzymie.
KAI, rk / Kraków