– Ta modlitwa, to jest wasz wdowi grosz, który jest bardzo ważny w oczach Bożych. Za to wam dziękuję jako biskup i kapłan – mówił bp Robert Chrząszcz podczas XVII Pielgrzymki Apostolatu Margaretka do Kalwarii Zebrzydowskiej.
– Wszyscy kapłani wiedzą, jak bardzo potrzebna jest w ogóle modlitwa, a szczególnie modlitwa za ich bardzo trudną i odpowiedzialną posługę kapłańską – mówił na początku Mszy św. kustosz kalwaryjskiego sanktuarium o. Cyprian Moryc OFM.
W czasie homilii bp Robert Chrząszcz odwołał się do postawy ubogiej wdowy, na którą Jezus wskazał w Ewangelii. — To nie mogą być postawy na pokaz, ale to muszą być postawy, które wypływają z naszego serca – autentyczne, prawdziwe – mówił krakowski biskup pomocniczy porównując sytuację wdowy do współczesnego Kościoła i ludzi wierzących. – To wielka sztuka tak zaufać Panu Bogu, oddając Mu wszystko co posiadamy, nie zostawiając sobie nic i mając w świadomości słowa modlitwy, że „On nam daje pokarm we właściwym czasie”. Takiego zaufania i oddania, jakie miała ta wdowa życzyłbym sobie i każdemu z was – dodawał.
Stwierdził, że członkowie Apostolatu Margaretka naśladują postawę ubogiej wdowy ofiarując dar swojej modlitwy za kapłanów. Podziękował pielgrzymom za ich modlitwę, pamięć, ofiarę i za to, że „noszą w sercach kapłanów”, którzy potrzebują modlitwy. – Dla nas kapłanów bardzo ważna jest świadomość, że są ludzie, którzy za nas się modlą, którzy dobrze nam życzą i uczestniczą w naszym kapłaństwie poprzez wsparcie modlitewne – podkreślał bp Robert Chrząszcz zaznaczając, że Bóg widzi ofiary człowieka, nawet te najbardziej niewidoczne czy te, które w oczach świata nic nie znaczą. – Ta modlitwa, to jest wasz wdowi grosz, który jest bardzo ważny w oczach Bożych. Za to wam dziękuję jako biskup i kapłan – dodawał zwracając uwagę, że dzięki tej modlitwie wielu kapłanów z pewnością uchroniło się przed grzechem czy jakąś tragedią życiową.
Apostolat Margaretka to ruch osób modlących się za kapłanów, który powstał w Kanadzie w 1981 roku. Jego podstawową komórką jest tzw. margaretka. Jest to grupa modlitewna w intencji konkretnego kapłana, która swą nazwę zaczerpnęła od nazwy pospolitego kwiatu. Siedem płatków reprezentuje siedem osób, które zobowiązały się do modlitwy za wybranego księdza – każda w jednym dniu tygodnia.
