ANDRZEJ RAWA GAWROŃSKI (1804 – 1813)

Andrzej Rawa Gawroński eks-jezuita, mianowany biskupem krakowskim 24 IX 1804, a przybył z Wiednia do Krakowa 13 IV 1805. Niedługo potem (13 VI 1805) Pius VII zniósł biskupstwo tarnowskie i utworzył diecezję kielecką. Część zawiślańską diecezji krakowskiej od Białej po okręg bocheński wróciła do macierzy, a północna część diecezji przypadła Kielcom. Gdy w 1809 książe Józef Poniatowski przyłączył Kraków do Księstwa Warszawskiego, część zawiślańska diecezji znalazła się w obcym (austriackim) państwie, dlatego dla niej utworzono osobny wikariat generalny starosądecki. Gawroński zmarł 7 IV 1813. Diecezją administrowali po jego śmierci Michał Sołtyk, dziekan kapituły, (w 1813), a po nim Józef Wojciech z Bożej Woli Górski, biskup kielecki (1813-1815).