Feliks Paweł Turski, był biskupem chełmskim (1765 i łuckim (1771), dnia 20 XI 1790 przeniesiony do Krakowa. Zarząd diecezji odebrał z rąk Michała Poniatowskiego w 1791. Diecezja krakowska po 2 i 3 rozbiorze Polski prawie cała dostała się pod panowanie austriackie. Austriacy kasowali kościoły, przykładowo kościół karmelitów bosych św. Michała zamienili na więzienie, zakonnice od św. Agnieszki zostały przeniesione do kościoła św. Józefa przy ul. Poselskiej. Biskup Turski, ostatni, tylko tytularny książe siewierski, zmarł 31 III 1800. Po śmierci Turskiego administratorem diecezji został sufragan biskup Józef Olechowski. Za jego rządów władze austriackie przeniosły parafię św. Szczepana w Krakowie do kościoła karmelitów na Piasku (1801), a kościół na Placu Szczepańskim zburzyły. W tymże roku 1801 seminaria zamkowe i akademickie zostały połączone ze stradomskim.