Arcybiskup Marek Jędraszewski
Metropolita Krakowski

Beatyfikacja Michała Giedroycia

Dziękczynienie, 8 czerwca 2019

„Gaude Mater Polonia,/ Prole fecunda nobili,/ Summi Regis magnalia/ Laude frequenta vigili”. „Raduj się, Matko Polsko,/ w sławne potomstwo płodna!/ Króla królów i najwyższego Pana wielkość/ uwielbiaj chwałą przynależną”.

Tymi właśnie słowami hymnu, który Wincenty z Kielczy napisał z okazji kanonizacji biskupa Stanisława ze Szczepanowa w 1253 roku i który po raz pierwszy został wykonany w Krakowie 8 maja 1254 roku, pragnę wyrazić naszą wielką radość, dodając do słów „Gaude Mater Polonia” słowa: „Gaude Mater Lithuania” – „Raduj się Matko Litwo”. Dzisiaj bowiem ową wielką radość przeżywają równocześnie dwa Kraje, dwie Ojczyzny – Polska i Litwa – które dały świętemu, katolickiemu i apostolskiemu Kościołowi bł. Michała Giedroycia.

Wywodzący się z litewskich kniaziów Michał Giedroyć urodził się ok. 1420 roku w miejscowości Giedroycie, niedaleko Wilna. W wieku ok. 40 lat wstąpił na Litwie do zakonu Kanoników Regularnych od Pokuty, w Polsce popularnie zwanych markami. Niewiele później przybył do Krakowa, gdzie w klasztorze tego zakonu, u św. Marka, spędził ok. 25 lat. Tutaj też zmarł dnia 4 maja 1485 roku. Przez cały czas służył w klasztorze jako zakrystianin. Prowadził proste życie codziennej modlitwy, pracy, pokuty i miłości bliźniego. Słynął z tego, że małe rzeczy czynił w wielki sposób. W Krakowie znalazł bliskich sobie duchowo ludzi, którzy byli dla siebie prawdziwymi przyjaciółmi: św. Szymona z Lipnicy, św. Jana Kantego, św. Stanisława Kazimierczyka, Sługę Bożego Izajasza Bonera i Sługę Bożego Świętosława Milczącego. Dzięki nim wiek XV stał się prawdziwie szczęśliwym wiekiem Krakowa – „felix saeculum Cracoviae”.

„Ergo, felix Cracovia,/ (…) Deum, qui fecit omnia,/ Benedic omni tempore” – brzmi dziesiąta strofa hymnu „Gaude Mater Polonia”. „Przeto, szczęśliwy Krakowie,/ Stwórcę całego wszechświata/ błogosław w każdej godzinie”. Te właśnie słowa odnosimy dzisiaj do Krakowa radującego się tymi świętymi postaciami, a w sposób szczególny radującego się bł. Michałem Giedroyciem, który swoimi wyniesieniem do chwały ołtarzy potwierdza prawdę o Krakowie jako mieście świętych.

To wyniesienie dokonało się na skutek decyzji Ojca Świętego Franciszka z dnia 7 listopada 2018 roku. Wtedy to papież Franciszek potwierdził istnienie kultu bł. Michała od czasów niepamiętnych, dokonując tym samym jego tzw. beatyfikacji równoważnej. Dzisiejsza uroczystość jest naszym wielkim dziękczynieniem składanym Bogu za tę prawdziwie dla nas błogosławioną decyzję Ojca Świętego.

W sposób znaczący do tej beatyfikacji przyczynił się ówczesny rektor krakowskiego kościoła św. Marka, późniejszy biskup sandomierski, ks. profesor Wacław Świerzawski. W 1985 roku w Kościele Mariackim została odprawiona, pod przewodnictwem kardynała Franciszka Macharskiego, uroczysta Msza święta w intencji rychlej beatyfikacji Michała Giedroycia. Tenże Pasterz Kościoła Krakowskiego celebrował też w kościele św. Marka Mszę świętą w dniu 24 kwietnia 1998 roku z okazji uroczystego zamknięcia procesu informacyjnego na szczeblu diecezjalnym. Dnia 27 lipca 2001 roku Stolica Apostolska wydała dekret, tak zwane Nihil obstat, wyrażający zgodę na ponowne rozpoczęcie procesu beatyfikacji Michała Giedroycia. Z ramienia Archidiecezji Krakowskiej prace związane z tym procesem wspierał jako jego postulator ks. infułat Michał Jagosz, kanonik kapituły Bazyliki Santa Maria Maggiore, za co mu serdecznie wszyscy dziękujemy.

Drodzy Bracia i Siostry!

Podczas dzisiejszych uroczystości dziękczynnych w Krakowie Ojca Świętego Franciszka reprezentuje Jego Eminencja ks. kardynał Angelo Becciu, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Eminencjo, pozdrawiam Waszą Eminencję bardzo serdecznie, dziękuję za przybycie do Krakowa i za przewodniczenie Mszy świętej dziękczynnej w Bazylice Mariackiej, w której trzydzieści cztery lata temu modlono się u beatyfikację Michała Giedroycia. Naszą wdzięczność wyrażam również obecnemu wśród nas Księdzu Prałatowi Bogusławowi Turkowi CSMA, podsekretarzowi tejże Kongregacji, bliskiemu współpracownikowi Księdza Kardynała.

Równie serdecznie pozdrawiam i witam Jego Eminencję ks. kardynała Stanisława Dziwisza, arcybiskupa seniora archidiecezji krakowskiej. Dziękuję także bardzo serdecznie za obecność w naszych dziękczynnych uroczystościach Jego Ekscelencji ks. arcybiskupowi Salvatore Pennacchio, nuncjuszowi apostolskiemu w Polsce, który przybył do nas wraz z ks. prałatem Kryspinem Dubielem, radcą Nuncjatury Apostolskiej w Polsce.

Wielką radość swoją obecnością w Krakowie sprawili nam także księża biskupi z Litwy i Białorusi, którzy reprezentują ziemię ojczystą bł. Michała Giedroycia. Witam zatem i serdecznie pozdrawiam: ks. arcybiskupa Gintarasa Grušasa, arcybiskupa metropolitę wileńskiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Litwy, ks. biskupa Jonasa Ivanauskasa, biskupa koszedarskiego, na terenie diecezji którego znajdują się Giedroycie, miejsce urodzenia bł. Michała, ks. biskupa Rimantasa Norvila, biskupa wiłkowyjskiego, ks. biskupa Linasa Vodopjanovasa, biskupa poniewieskiego oraz ks. biskupa Aleksandra Kaszkiewicza, biskupa grodzieńskiego.

Witam i pozdrawiam księży arcybiskupów i biskupów, członków Konferencji Episkopatu Polski: ks. arcybiskupa Grzegorza Rysia, arcybiskupa metropolitę łódzkiego, ks. arcybiskupa Stanisława Nowaka, arcybiskupa seniora archidiecezji częstochowskiej, ks. biskupa Andrzeja Jeża, biskupa tarnowskiego, ks. biskupa Romualda Kamińskiego, biskupa warszawsko-praskiego, ks. biskupa Jana Piotrowskiego, biskupa kieleckiego, ks. biskupa Kazimierza Górnego, biskupa seniora diecezji rzeszowskiej, ks. biskupa Piotra Gregera, biskupa pomocniczego diecezji bielsko-żywieckiej, ks. biskupa Grzegorza Olszowskiego, biskupa pomocniczego archidiecezji katowickiej oraz księży biskupów pomocniczych archidiecezji krakowskiej: ks. biskupa Jana Szkodonia, ks. biskupa Damiana Muskusa, ks. biskupa Janusza Mastalskiego oraz ks. biskupa Jana Zająca, biskupa pomocniczego seniora archidiecezji krakowskiej.

Witam bardzo serdecznie braci kapłanów z ks. prałatem Dariuszem Rasiem, archiprezbiterem Bazyliki Mariackiej w Krakowie, i z ks. kanonikiem Andrzejem Wójcikiem, rektorem kościoła św. Marka Ewangelisty.

Cieszę się bardzo obecnością Jego Magnificencji Rektora Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, ks. profesora Wojciecha Zyzaka, księży profesorów i studentów tej Uczelni.

Witam bardzo serdecznie licznie przybyłe na naszą uroczystość siostry zakonne i osoby życia konsekrowanego, a pośród nich w sposób szczególny siostry jadwiżanki wawelskie, które przy kościele św. Marka i przy grobie bł. Michała mają swój dom macierzysty.

Witam serdecznie i z wielkim szacunkiem przedstawicieli władz państwowych z panem ministrem Wojciechem Kolarskim, Sekretarzem Stanu w Kancelarii Prezydenta RP, witam pana Eduardasa Borisovasa, ambasadora Republiki Litwy w Polsce, witam przedstawicieli władz samorządowych przybyłych do nas z tak bliskiej naszemu sercu Litwy. Równocześnie pragnę serdecznie podziękować panu Stanisławowi Karczewskiemu, marszałkowi Senatu RP, oraz panu Markowi Kuchcińskiemu, marszałkowi Sejmu RP, za skierowane do nas okolicznościowe listy.

Dziękuję za obecność i pracę licznym przedstawicielom mediów, m.in. dzięki którym obecne uroczystości są bezpośrednio transmitowane także na Litwę.

Na koniec bardzo serdecznie witam Was wszystkich, Drodzy Bracia i Siostry, przybyłych tak licznie na dzisiejsze uroczystości, a pośród Was ze szczególną estymą potomków rodziny Michała Giedroycia, którzy dziś także zawitali do Krakowa.

Wasza Eminencjo, Najdostojniejszy Księże Kardynale Prefekcie, bardzo proszę teraz o przewodniczenie naszej dziękczynnej modlitwie.