Szanowni Państwo,
drodzy Bracia i Siostry!
1. 21 czerwca 1996 roku Rada Miasta Nowego Targu nadała Honorowe Obywatelstwo Miasta Jego Świątobliwości Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, i – jak napisano w uzasadnieniu tego wyróżnienia – przyznano je „najwybitniejszemu w dziejach Polakowi, w uznaniu szczególnych zasług dla ludzkości, kultury chrześcijańskiej, narodu polskiego, a także społeczności Podhala”. Dokument wręczono Papieżowi rok później, w czasie jego wizyty w Ludźmierzu u Matki Bożej – Gaździny Podhala.
Starsi z nas pamiętają niezwykle serdeczne spotkanie z Ojcem Świętym na nowotarskim lotnisku, pamiętnego 8 czerwca 1979 roku, podczas pierwszej papieskiej wizyty w Ojczyźnie. Jan Paweł II dawał wtedy wyraz swej ogromnej radości, witając – jak mówił w homilii – „te strony, z którymi tak mocno byłem zawsze związany” (n. 1). Podróż Ojca Świętego na Podhale związana była z potrzebą serca. On tu był u siebie, u swoich. On ukochał malowniczą, podhalańską krainę i zamieszkujący ją lud. Patrząc spod zakopiańskiej Krokwi na Podhale, wypowiedział spontanicznie znamienne słowa: „Na was zawsze można liczyć”.
2. Księga życia Jana Pawła II zamknęła się czternaście lat temu, 2 kwietnia 2005 roku. Zakończył się wtedy niezwykły, ponad dwudziestosześcioletni pontyfikat, podczas którego zmieniło się oblicze naszej ziemi. Ojciec Święty wniósł ogromny wkład w życie współczesnego Kościoła, przewodząc mu na drogach wiary, nadziei i miłości. Zostawił nam wielką spuściznę nauczania, nadal inspirującą Kościół. Zostawił również osobiste świadectwo świętości, uznane oficjalnie przez jego dwóch następców na Stolicy św. Piotra – papieży Benedykta XVI i Franciszka. Dziś do św. Jana Pawła II zwracają się na modlitwie miliony wiernych na całym świecie. Codziennie do jego grobu w Bazylice Watykańskiej ustawia się długa kolejka. Ludzie powierzają mu swoje troski i bóle, radości i nadzieje
w przekonaniu, że mają w nim szczególnego orędownika swoich spraw u Bożego tronu.
Możemy więc mówić o niezwykłym życiu po życiu świętego Papieża. On cały czas jest obecny w świadomości i wierze Kościoła.
3. Podczas długiego pontyfikatu mogliśmy patrzeć na Jana Pawła II. Mogliśmy go słuchać. On ze słowem Bożym docierał do najdalszych zakątków świata. Nic dziwnego, że wielokrotnie odwiedził swoją Ojczyznę. W tych miesiącach, po czterdziestu latach, będziemy wspominać jego pierwszą podróż apostolską do Polski z 1979 roku, a także przedostatnią, w 1999 roku, a więc dwadzieścia lat temu.
Oprócz wspomnień, szukamy bliskiego kontaktu ze świętym Papieżem. Tę bliskość zapewnia nam w pierwszym rzędzie modlitwa do niego. Ona niweluje dystans między niebem i ziemią. W duchowym zbliżeniu się do św. Jana Pawła II mogą nam również pomóc jego relikwie.
Cieszymy się, że od dziś będzie on w sposób szczególny i duchowy obecny przez swoje relikwie krwi
w Podhalańskim Szpitalu Specjalistycznym w Nowym Targu, noszącym jego imię. Tutaj pacjenci i odwiedzający ich bliscy, a także pracownicy służby zdrowia będą mogli powierzać mu swoje troski, zwłaszcza związane z chorobami i dolegliwościami, ufając w jego wstawiennictwo. On przywracał ludziom i nadal przywraca nadzieję. On umacniał nas w wierze, że los człowieka jest w ręku Boga.
Jan Paweł II uwrażliwił cały Kościół na rozległy archipelag cierpienia w świecie. Ustanowił Światowy Dzień Chorego, obchodzony 11 lutego. Sam wielokrotnie przebywał w szpitalu. Nie ominęło go cierpienie, zwłaszcza w ostatnich latach i miesiącach życia. Poliklinikę Gemelli w Rzymie nazwał Trzecim Watykanem. Opatrzność Boża posłużyła się lekarzami z tego szpitalu, aby uratować mu życie po zbrodniczym zamachu na placu św. Piotra 31 maja 1981 roku.
Powierzam Panu Dyrektorowi pieczę nad relikwiami krwi św. Jana Pawła II i dziękuję za uwagę.
Stanisław kard. Dziwisz