Piekary Śląskie, 18 VIII 2019

Wprowadzenie

          Dziękuję Księdzu Arcybiskupowi Wiktorowi, Metropolicie Katowickiemu i gospodarzowi dzisiejszej uroczystości, za zaproszenie mnie do Piekar i do przewodniczenia Eucharystii podczas Pielgrzymki Kobiet
i Dziewcząt do Sanktuarium Matki Bożej Sprawiedliwości
i Miłości Społecznej.

          Ilekroć staję na Piekarskim Wzgórzu, uświadamiam sobie, że tyle razy przybywał tu z Krakowa kardynał Karol Wojtyła, zanim został powołany do jeszcze większej służby w Kościele i przeniósł się ze Wzgórza Wawelskiego na Wzgórze Watykańskie. Jestem pewien, że dzisiaj św. Jan Paweł II błogosławi nam z wysoka i wstawia się za nami wszystkimi, za naszymi rodzinami, za Kościołem i światem, w którym żyjemy i podążamy do wieczności.

          Jan Paweł II darzył ogromnym szacunkiem kobiety.
W jego pasterskim, ojcowskim i przejrzystym sercu było miejsce dla wszystkich. Dostrzegał wyjątkową, niepowtarzalną rolę i powołanie kobiet do współpracy z naszym Stwórcą i Panem do budowania świata bardziej Bożego i bardziej ludzkiego, świata wyrastającego z miłości. Przeszły do historii dwa słowa Ojca Świętego, mówiącego o „geniuszu kobiecym”. Za tym pojęciem kryje się wspaniała i rozległa rzeczywistość, godna podziwu i wdzięczności.

          Dzisiaj, w dobie ujawniającego się niekiedy pomieszania pojęć najbardziej oczywistych, potrzeba nam jasnego spojrzenia na powołanie mężczyzny i kobiety, na komplementarność ich powołań w małżeństwie i rodzinie, w Kościele i społeczeństwie. Takiego spojrzenia uczymy się w świetle słowa Bożego, poczynając od słów zapisanych w pierwszej Księdze Pisma Świętego i mówiących o tym, że „stworzył […] Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę” (Rdz 1, 17).

          Siostry i bracia, przez orędownictwo Najświętszej Maryi Panny, powierzmy Bogu wszystkie sprawy, z którymi przybyliśmy dziś do Piekar do Niej – do Matki Syna Bożego. Niech nas zjednoczy wspólna modlitwa dziękczynna za otrzymane dary, a także modlitwa błagalna o to, czego potrzeba naszym rodzinom, wspólnotom i środowiskom, naszej Ojczyźnie i światu.

          Zdajemy sobie również sprawę z naszych osobistych niedomagań, słabości i grzechów, dlatego przeprośmy za nie Boga, abyśmy mogli z czystym sercem słuchać dziś Bożego słowa i sprawować tę Najświętszą Ofiarę.

+ Stanisław kard. Dziwisz