abp Marek Jędraszewski
metropolita krakowski

Drodzy Siostry i Bracia!

Tradycyjne obchody uroczystości św. Stanisława BM w Krakowie nabierają w tym roku szczególnie doniosłego charakteru, ponieważ przypadają one w 100-lecie odzyskania przez Polskę Niepodległości po 123. latach rozbiorów i zniewolenia.

Broniąca się przed upadkiem Rzeczypospolita Obojga Narodów podjęła, „korzystając z pory, w jakiej się Europa znajdowała”, dzieło wewnętrznej, dogłębnej odnowy państwa w postaci obrad Sejmu Wielkiego. Najwspanialszym owocem jego prac stała się uchwalona 3 maja 1791 roku „Ustawa Rządowa”. W jej „Preambule” znalazły się słowa o świętości i nie-wzruszoności samej Konstytucji, a to dlatego że poprzez nią chciano pracować na rzecz „do-bra powszechnego, ugruntować wolność, ocalić Ojczyznę i jej granice”. Zarazem twórcy Kon-stytucji pragnęli „na błogosławieństwo, na wdzięczność współczesnych i przyszłych pokoleń zasłużyć”.

To wielkie dzieło ducha patriotycznie nastawionych Polaków powierzono opiece św. Stanisława. Dlatego też dzień 8 maja 1791 roku stał się świętem narodowym, podczas którego zarówno w Koronie, jak i na Litwie odprawiano uroczyste Msze święte dziękczynne. Nato-miast po kilku miesiącach, na mocy bulli papieża Piusa VI, przeniesiono obchody liturgiczne św. Stanisława na dzień 3 maja, by w tym samym dniu można było na stałe świętować zarów-no postać tego niezłomnego Biskupa krakowskiego, jak i dziękować Bogu za dzieło Konsty-tucji. Tak właśnie było 3 maja 1792 roku. Jednakże następne tygodnie i miesiące tegoż roku zapisały się tragicznymi następstwami Targowicy, a po nich drugim i trzecim rozbiorem Polski. Odtąd wspominanie Konstytucji 3 Maja zostało przez państwa zaborcze surowo zabronione, a papież został poproszony o to, aby obchody św. Stanisława BM wróciły do tradycyjnej daty 8 maja. Mimo to utrwaliła się w Kościele katolickim w Polsce tradycja, aby w święto św. Stani-sława w sposób szczególny modlić się za Ojczyznę. Kaznodzieje czcili też wtedy tego boha-terskiego Biskupa krakowskiego „jako obrońcę wiary i obyczajów, a równocześnie jako obrońcę wolności Polski, jako rzecznika czynu orężnego w walce o niepodległość, jako orę-downika żołnierza polskiego, jako symbol zwycięzcy. Z czasem św. Stanisław coraz wyraźniej był czczony nie tylko jako patron państwa, ale także jako patron narodu. Na wiele sposobów przywoływano legendę cudu zrośnięcia się posiekanych części ciała św. Stanisława z przesła-niem, że kiedyś nadejdzie dzień, w którym wszystkie części podzielonej Ojczyzny złączą się w jedno” (por. ks. prof. Jacek Urban).

Ten cud powrotu do dawnej jedności, a zarazem odzyskania niepodległości przez nasz Kraj dokonał się w pamiętnym dla nas roku 1918. Za przyczyną św. Stanisława ze Szczepa-nowa, Biskupa i Męczennika, głównego – obok Najświętszej Maryi Panny i św. Wojciecha – Patrona Polski, pragniemy dzisiaj, podczas tej świętej Eucharystii sprawowanej na krakowskiej Skałce, Panu Bogu za Odrodzenie naszej Ojczyznyserdecznie dziękować. Pragniemy również, słowami o. Piotra Skargi SJ, prosić Go i usilnie błagać, aby On, „Rządca i Pan narodów, z ręki i karności Swojej raczył nas nie wypuszczać, a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej, błogosławił Ojczyźnie naszej”.

Bardzo serdecznie witam Was wszystkich, Drodzy Siostry i Bracia, którzy zechcieli-ście przybyć dzisiaj na to nasze narodowe dziękczynienie za odzyskaną przez Polskę wolność.

W imieniu Was, Moi Drodzy, a także w moim własnym imieniu bardzo serdecznie i z głębokim szacunkiem witam najpierw Prezydenta Najjaśniejszej Rzeczypospolitej, Pana Dr. Andrzeja Dudę.

Witam równie serdecznie naszego Drogiego Gościa z Watykanu, Jego Eminencję Księdza Kardynała Giuseppe Versaldiego, Prefekta Kongregacji Edukacji Katolickiej. Emi-nencjo, jesteśmy szczęśliwi, że Twój pierwszy pobyt w Polsce związany jest z uroczystościami św. Stanisława, a równocześnie obchodami 100-lecia odzyskania Niepodległości. Prosimy Ciebie, abyś razem z nami wszystkimi modlił się o to, by naród polski pozostał wierny w nie-złomnym trwaniu przy Prawie Bożym, któremu heroiczny przykład dał św. Stanisław.

Eminenza Reverendissima, siamo tutti molto lieti e riconoscenti che Lei ha voluto benevolmente accettare il mio invito e venire a celebrare con noi la sollennità tradizionale di san Stanislao, Vescovo di Cracovia e Martire, come anche il primo centenario del riprendere l’Indipendenza dalla Polonia dopo 123 anni dello smembramento della nostra Patria. Chiediamo la Sua preghiera affinché il popolo polacco resti fedele alla Legge di Dio, eroicamante difesa quasi dieci secoli fa da san Stanislao.

Witam bardzo serdecznie Ich Eminencje: Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza i Księdza Kardynała Kazimierza Nycza.

Bardzo serdecznie witam także Jego Ekscelencję Księdza Arcybiskupa SalvatorePen-nacchio, nuncjusza apostolskiego w Polsce, który swoją obecnością świadczy zarówno o Pio-trze naszych czasów, Ojcu Świętym Franciszku, jak i o niezwykle trwałych, wielowiekowych więzach między Polską a Stolicą Apostolską.

Pozwólcie, Bracia i Siostry, że teraz imiennie przywitam wszystkich tu obecnych członków Konferencji Episkopatu Polski, Księży Arcybiskupów i Biskupów, prosząc jedno-cześnie, abyście zechcieli oklaskami wyrazili swoją radość z ich obecności na zakończenie ich przedstawiania.

Witam zatem najpierw bardzo serdecznie Księdza Arcybiskupa Stanisława Gądeckie-go, metropolitę poznańskiego, Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, któremu już teraz bardzo dziękuję za wygłoszone do nas słowo Boże.

Witam równie serdecznie Księdza Prymasa Wojciecha Polaka, arcybiskupa metropolitę gnieźnieńskiego.

Witam bardzo serdecznie:
– Ks. Abp. Mieczysława Mokrzyckiego, metropolitę lwowskiego, Ks. Abp. Wacława Depo, metropolitę częstochowskiego, Ks. Abp. Sławoja Leszka – Głodzia, metropolitę gdańkiego, Ks. Abp. Grzegorza Rysia, metropolitę łódzkiego, Ks. Abp. Wiktora Skworca, metro-politę katowickiego, Ks. Abp. Seniora Józefa Kowalczyka, metropolitę gnieźnieńskiego;

– Ks. Bp. Artura Mizińskiego, Sekretarza Generalnego KEP, Ks. Bp. Ignacego Deca, biskupa świdnickiego, Ks. Bp. Andrzeja Dziubę, biskupa łowickiego, Ks. Bp. Kazimierza Gurdę, biskupa siedleckiego, Ks. Bp. Józefa Guzdka, biskupa polowego WP, Ks. Bp. Andrze-ja Jeża, biskupa tarnowskiego, Ks. Bp. Krzysztofa Nitkiewicza, biskupa sandomierskiego, Ks. Bp. Jerzego Mazura, biskupa ełckiego, Ks. Bp. Romana Pindla, biskupa bielsko-żywieckiego, Ks. Bp. Jana Piotrowskiego, biskupa kieleckiego, Ks. Bp. Henryka Tomasika, biskupa radom-skiego, Ks. Bp. Jana Wątrobę, biskupa rzeszowskiego.
– Ks. Bp. Seniorów: Ks. Bp. Stefana Cichego, Ks. Bp. Tadeusza Pieronka, Ks. Bp. Ta-deusza Rakoczego, Ks. Bp. Stefana Regmunta.
-Ks. Bp. Pomocniczych: Ks. Bp. Adama Bałabucha, Ks. Bp. Łukasza Buzuna, Ks. Bp. Mariana Florczyka, Ks. Bp. Andrzeja Iwaneckiego, Ks. Bp. Andrzeja Kaletę, Ks. Bp. Mirosława Mileckiego, Ks. Bp. Damiana Muskusa, Ks. Bp. Pawła Stobrawę, Ks. Bp. Jana Szkodo-nia, Ks. Bp. Marka Szkudło, Ks. Bp. Wiesława Szlachetkę, Ks. Bp. Piotra Turzyńskiego, Ks. Bp. Adama Wodarczyka, Ks. Bp. Jana Zająca.

Pragnę serdecznie podziękować za przybycie i wspólną modlitwę Wielce Szanownym Paniom i Panom, przedstawicielom władz państwowych i samorządowych: Panom Ministrom Rządu RP, Paniom i Panom Ministrom z Kancelarii Prezydenta RP.

Witam i dziękuję bardzo serdecznie za obecność Przedstawicielom Prześwietnych Kapituł: Kapituły Krakowskiej i Kapituły Gnieźnieńskiej.

Dziękuję bardzo serdecznie wszystkim tutaj obecnym Braciom w Chrystusowym Kapłaństwie, a szczególnie Ojcom Paulinom, gospodarzom krakowskiej Skałki – i czynię to składając podziękowania na ręce o. generała Arnolda Chrapkowskiego.

Słowa serdecznych podziękowań kieruję również do licznie przybyłych sióstr zakon-nych z licznych zakonów i zgromadzeń zakonnych.

Dziękuję pocztom sztandarowym, a także wszystkim osobom przybyłym w ich pięknych i niezmiernie barwnych strojach regionalnych.

Serdecznie dziękuję służbom porządkowym: policji, straży pożarnej, służb medycznych.

Wielu nas jest, a nie chciałbym pominąć nikogo. Dlatego też, na koniec, raz jeszcze obejmuję Was wszystkich, Drodzy Siostry i Bracia, moim bardzo serdecznym powitaniem i pozdrowieniem.

Życzę równocześnie, aby Pan Bóg obdarzał nas, za przyczyną św. Stanisława Biskupa i Męczennika, swoimi obfitymi łaskami, aby pogłębiał naszą wiarę, umacniał nadzieję, pobudzał do coraz bardziej żarliwej miłości do Kościoła i naszej Ojczyzny.

Jego Eminencję Księdza kardynała Prefekta Giuseppe Versaldiego proszę teraz o przewodniczenie naszej wspólnej modlitwie.

+ abp Marek Jędraszewski

metropolita krakowski