Mszy św. w bazylice św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa i Męczennika na Skałce o godz. 19.00 przewodniczył będzie abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski.
Tradycja Liturgii stacyjnej zrodziła się w Rzymie. Przez kilka pierwszych wieków chrześcijaństwa biskup Rzymu nie miał „swojego” kościoła. Katedra biskupa Rzymu została wybudowana dopiero po roku 313 poza terenami zamieszkiwanymi przez chrześcijan. Papież nawiedzał rzymskie kościoły tytularne, by sprawować w nich uroczystą Eucharystię, w której uczestniczyli przedstawiciele wszystkich siedmiu regionów kościelnych Rzymu. Przybycie biskupa Rzymu do lokalnej wspólnoty nadawało Eucharystii szczególnie uroczysty charakter. Drugie „źródło” świątyń stacyjnych to kościoły związane z kultem świętych – szczególnie męczenników.
Liturgiczne „wędrowanie” papieża po rzymskich kościołach nie ograniczało się jedynie do okresu Wielkiego Postu, lecz trwało cały rok obejmując najważniejsze święta i okresy liturgiczne. Tradycja wielkopostnych kościołów stacyjnych była kultywowana w Rzymie aż do początków XIV wieku. Przywrócono ją tam w roku 1979. Liturgię tę podjęło z czasem wiele innych stolic biskupich. Za sprawą abp. Marka Jędraszewskiego, jako ówczesnego metropolity, zaczęto ją sprawować w Łodzi w 2013 r. Obejmując Archidiecezję Krakowską abp Jędraszewski wprowadził ją także pod Wawelem.
Kościołem stacyjnym drugiego poniedziałku Wielkiego Postu jest bazylika św. Klemensa, która została wybudowana dla uczczenia męczeńskiej śmierci patrona. Współczesna świątynia pochodzi z XII wieku, można w niej podziwiać pozostałości z bazyliki, która była wzniesiona w IV wieku i elementy rzymskich budowli. Na jednym z podziemnych poziomów umiejscowionych pod bazyliką znajduje się sanktuarium boga Mitry z III wieku.
Rzymskiemu kościołowi stacyjnemu drugiego poniedziałku Wielkiego Postu w Krakowie odpowiada bazylika św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Według legendy jest to sanktuarium męczeństwa św. Stanisława ze Szczepanowa, patrona Polski. Znajduje się tu panteon narodowy – w krypcie zasłużonych pochowano m.in.: Wincentego Pola, Adama Asnyka, Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego, Karola Szymanowskiego, Czesława Miłosza, a także ojców i braci paulinów. W ołtarzu kaplicy św. Stanisława jest pień, na który w momencie śmierci padły krople krwi biskupa. Coroczna majowa procesja z Wawelu na Skałkę gromadzi wielu pielgrzymów, przewodzi jej tradycyjnie metropolita krakowski; brał w niej udział także kard. Karol Wojtyła. W 1979 roku jako papież Jan Paweł II wziął udział w uroczystościach upamiętniających dziewięćsetną rocznicę śmierci św. Stanisława.
Duchowość Liturgii stacyjnej koncentruje się wokół trzech elementów. Pierwszy to pokutny charakter celebracji, dzięki któremu można głębiej przeżyć Wielki Post. Uczestnicy „dnia stacyjnego” słuchają Słowa Bożego, trwają na modlitwie, podejmują post, a w czasie celebracji Eucharystii składają ofiarę na potrzebujących. Ci, którzy pielgrzymują do kolejnych kościołów, przebywają również duchową drogę, która zbliża ich do głębszego przeżycia Paschy Pana. Drugim celem jest ukazanie miasta jako „przestrzeni świętej”, bo wierni gromadzą się na liturgii pokutnej w każdej jego dzielnicy. Trzeci aspekt to przybycie biskupa do wspólnoty. Biskup umacnia uczestników Eucharystii w gorliwym podejmowaniu modlitwy, postu, i jałmużny, a jego obecność jest znakiem jedności Kościoła.