Mszy św. w bazylice św. Floriana o godz. 18.30 przewodniczył będzie abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski.
Tradycja Liturgii stacyjnej zrodziła się w Rzymie. Przez kilka pierwszych wieków chrześcijaństwa biskup Rzymu nie miał „swojego” kościoła. Katedra biskupa Rzymu została wybudowana dopiero po roku 313 poza terenami zamieszkiwanymi przez chrześcijan. Papież nawiedzał rzymskie kościoły tytularne, by sprawować w nich uroczystą Eucharystię, w której uczestniczyli przedstawiciele wszystkich siedmiu regionów kościelnych Rzymu. Przybycie biskupa Rzymu do lokalnej wspólnoty nadawało Eucharystii szczególnie uroczysty charakter. Drugie „źródło” świątyń stacyjnych to kościoły związane z kultem świętych – szczególnie męczenników.
Liturgiczne „wędrowanie” papieża po rzymskich kościołach nie ograniczało się jedynie do okresu Wielkiego Postu, lecz trwało cały rok obejmując najważniejsze święta i okresy liturgiczne. Tradycja wielkopostnych kościołów stacyjnych była kultywowana w Rzymie aż do początków XIV wieku. Przywrócono ją tam w roku 1979. Liturgię tę podjęło z czasem wiele innych stolic biskupich. Za sprawą abp. Marka Jędraszewskiego, jako ówczesnego metropolity, zaczęto ją sprawować w Łodzi w 2013 r. Obejmując Archidiecezję Krakowską abp Jędraszewski wprowadził ją także pod Wawelem.
Kościołem stacyjnym w sobotę V tygodnia Wielkiego Postu jest bazylika św. Jana w Łacińskiej Bramie. Według tradycji, św. Jan Ewangelista poddawany był licznym próbom w obronie wiary. Po aresztowaniu w Efezie, sądzony był przez Domicjana, który kazał wrzucić apostoła do wrzącego oleju. Wydarzenie miało miejsce za Łacińską Bramą. Kiedy tortury nie przyniosły spodziewanego skutku i rozgrzana substancja nie wyrządziła św. Janowi żadnej krzywdy, cesarz wygnał go na Patmos. Bazylika znajduje się w miejscu, w którym Jan złożył świadectwo wierze, a plan koła symbolizuje kocioł z olejem i zwycięstwo świętego nad jego prześladowcami.
Rzymskiemu kościołowi stacyjnemu z soboty V tygodnia Wielkiego Postu w Krakowie odpowiada bazylika św. Floriana. Obecny barokowy kościół należał w pierwotnym kształcie do jednej z najstarszych świątyń romańskich Krakowa. Historię świątyni znaczą liczne przebudowy i przekształcenia wnętrza spowodowane działaniami wojennymi lub pożarami. W tej parafii od sierpnia 1949 r. ks. Karol Wojtyła był wikarym i zainicjował działalność duszpasterstwa akademickiego. 18 sierpnia 2002 r. na dziedzińcu bazyliki Jan Paweł II spotkał się z mieszkańcami parafii.
Duchowość Liturgii stacyjnej koncentruje się wokół trzech elementów. Pierwszy to pokutny charakter celebracji, dzięki któremu można głębiej przeżyć Wielki Post. Uczestnicy „dnia stacyjnego” słuchają Słowa Bożego, trwają na modlitwie, podejmują post, a w czasie celebracji Eucharystii składają ofiarę na potrzebujących. Ci, którzy pielgrzymują do kolejnych kościołów, przebywają również duchową drogę, która zbliża ich do głębszego przeżycia Paschy Pana. Drugim celem jest ukazanie miasta jako „przestrzeni świętej”, bo wierni gromadzą się na liturgii pokutnej w każdej jego dzielnicy. Trzeci aspekt to przybycie biskupa do wspólnoty. Biskup umacnia uczestników Eucharystii w gorliwym podejmowaniu modlitwy, postu, i jałmużny, a jego obecność jest znakiem jedności Kościoła.