Mszy św. w sanktuarium św. Józefa przy klasztorze Bernardynek o godz. 18.30 przewodniczył będzie abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski.
Tradycja Liturgii stacyjnej zrodziła się w Rzymie. Przez kilka pierwszych wieków chrześcijaństwa biskup Rzymu nie miał „swojego” kościoła. Katedra biskupa Rzymu została wybudowana dopiero po roku 313 poza terenami zamieszkiwanymi przez chrześcijan. Papież nawiedzał rzymskie kościoły tytularne, by sprawować w nich uroczystą Eucharystię, w której uczestniczyli przedstawiciele wszystkich siedmiu regionów kościelnych Rzymu. Przybycie biskupa Rzymu do lokalnej wspólnoty nadawało Eucharystii szczególnie uroczysty charakter. Drugie „źródło” świątyń stacyjnych to kościoły związane z kultem świętych – szczególnie męczenników.
Liturgiczne „wędrowanie” papieża po rzymskich kościołach nie ograniczało się jedynie do okresu Wielkiego Postu, lecz trwało cały rok obejmując najważniejsze święta i okresy liturgiczne. Tradycja wielkopostnych kościołów stacyjnych była kultywowana w Rzymie aż do początków XIV wieku. Przywrócono ją tam w roku 1979. Liturgię tę podjęło z czasem wiele innych stolic biskupich. Za sprawą abp. Marka Jędraszewskiego, jako ówczesnego metropolity, zaczęto ją sprawować w Łodzi w 2013 r. Obejmując Archidiecezję Krakowską abp Jędraszewski wprowadził ją także pod Wawelem.
Kościołem stacyjnym w środę I tygodnia Wielkiego Postu jest Bazylika Matki Boskiej Większej zwana również Bazyliką Matki Boskiej Śnieżnej. Według legendy papież Liberiusz i rzymianin Jan ujrzeli we śnie Matkę Bożą, która powiedziała, że świątynia jej poświęcona ma powstać w miejscu, gdzie w lecie spadnie śnieg. W kościele znajduje się obraz Matki Boskiej Śnieżnej, znanej także jako Ratunek Ludu Rzymskiego, a także relikwia żłóbka betlejemskiego.
Rzymskiemu kościołowi stacyjnemu środy I tygodnia Wielkiego Postu w Krakowie odpowiada sanktuarium św. Józefa przy klasztorze Bernardynek, który pochodzi z lat 1694-1703. Znajduje się w nim figurka Dzieciątka Jezus Koletańskiego ze skasowanego w 1823 roku zakonu św. Kolety. W ołtarzu głównym umieszczono łaskami słynący obraz św. Józefa. Tradycyjnie Mszę św. w uroczystość odpustową 19 marca w sanktuarium odprawia metropolita krakowski. Jednym z nich był Karol Wojtyła, który wielokrotnie przychodził do tej świątyni na modlitwę prywatną.
Duchowość Liturgii stacyjnej koncentruje się wokół trzech elementów. Pierwszy to pokutny charakter celebracji, dzięki któremu można głębiej przeżyć Wielki Post. Uczestnicy „dnia stacyjnego” słuchają Słowa Bożego, trwają na modlitwie, podejmują post, a w czasie celebracji Eucharystii składają ofiarę na potrzebujących. Ci, którzy pielgrzymują do kolejnych kościołów, przebywają również duchową drogę, która zbliża ich do głębszego przeżycia Paschy Pana. Drugim celem jest ukazanie miasta jako „przestrzeni świętej”, bo wierni gromadzą się na liturgii pokutnej w każdej jego dzielnicy. Trzeci aspekt to przybycie biskupa do wspólnoty. Biskup umacnia uczestników Eucharystii w gorliwym podejmowaniu modlitwy, postu, i jałmużny, a jego obecność jest znakiem jedności Kościoła.