W piątek, 10 marca o 18.00, bp Robert Chrząszcz odprawi Mszę św. w kościele Matki Bożej Królowej Polski, który jest świątynią stacyjną na wzór rzymskiej Bazyliki św. Witalisa.
Bazylika św. Witalisa i Towarzyszy męczenników pierwotnie była dedykowana św. Gerwazemu i Protazemu. W 400 roku bogata rzymska matrona ufundowała budowę kościoła w miejscu świątyni poświęconej tym męczennikom. W 499 r. poświęcono ją św. Witalisowi. Przez kolejne stulecia popadała w ruinę, odnowił ją Sykstus IV. W apsydzie znajduje się fresk, przedstawiający drogę na Kalwarię. W ołtarzu głównym jest malowidło prezentujące patronów bazyliki: św. Witalisa, Walerię, Gerwazego i Protazego.
Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie (Arka Pana) jest związany z obroną krzyża przez mieszkańców Nowej Huty w 1960 r. Sprzeciwili się oni planom usunięcia krzyża z Osiedla Teatralnego. 18 maja 1969 r. kard. Karol Wojtyła wmurował pod budowę świątyni kamień węgielny, pochodzący z Bazyliki św. Piotra na Watykanie, a 15 maja 1977 dokonał jej konsekracji. W tabernakulum znajduje się kamień z Księżyca, który Karol Wojtyła otrzymał od papieża Pawła VI. W środkowej części kościoła umieszczono rzeźbę postaci Chrystusa Ukrzyżowanego pt. „Z życia do życia”, autorstwa prof. Bronisława Chromego.
Duchowość Liturgii stacyjnej koncentruje się wokół trzech elementów. Pierwszy to pokutny charakter celebracji, dzięki któremu można głębiej przeżyć Wielki Post. Uczestnicy „dnia stacyjnego” słuchają Słowa Bożego, trwają na modlitwie, podejmują post, a w czasie celebracji Eucharystii składają ofiarę na potrzebujących. Ci, którzy pielgrzymują do kolejnych kościołów, przebywają również duchową drogę, która zbliża ich do głębszego przeżycia Paschy Pana. Drugim celem jest ukazanie miasta jako „przestrzeni świętej”, bo wierni gromadzą się na liturgii pokutnej w każdej jego dzielnicy. Trzeci aspekt to przybycie biskupa do wspólnoty. Biskup umacnia uczestników Eucharystii w gorliwym podejmowaniu modlitwy, postu, i jałmużny, a jego obecność jest znakiem jedności Kościoła.