W sobotę, 6 marca o 18.00, bp Damian Muskus odprawi Mszę św. w kościele św. Jana Chrzciciela i św. Augustyna, który jest świątynią stacyjną na wzór rzymskiego kościoła świętych Marcelina i Piotra.
Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie został erygowany przez św. Syrycjusza, który był papieżem w latach 384-398. Przebudował go gruntownie Benedykt XIV w 1751 r. W głównym ołtarzu znajdują się malowidła „Męczeństwo św. Piotra i Marcelina”, pędzla Gaetana Lapisa. Pod ołtarzem są relikwie św. Marcji.
Kościół Najświętszego Salwatora należy do najstarszych w Krakowie i obejmuje obszar historycznego Zwierzyńca. Parafia powstała przypuszczalnie w 1 połowie XII wieku. W 1183 r. została wcielona do Kościoła Norbertanek i od tego czasu jest z nim związana.
Duchowość Liturgii stacyjnej koncentruje się wokół trzech elementów. Pierwszy to pokutny charakter celebracji, dzięki któremu można głębiej przeżyć Wielki Post. Uczestnicy „dnia stacyjnego” słuchają Słowa Bożego, trwają na modlitwie, podejmują post, a w czasie celebracji Eucharystii składają ofiarę na potrzebujących. Ci, którzy pielgrzymują do kolejnych kościołów, przebywają również duchową drogę, która zbliża ich do głębszego przeżycia Paschy Pana. Drugim celem jest ukazanie miasta jako „przestrzeni świętej”, bo wierni gromadzą się na liturgii pokutnej w każdej jego dzielnicy. Trzeci aspekt to przybycie biskupa do wspólnoty. Biskup umacnia uczestników Eucharystii w gorliwym podejmowaniu modlitwy, postu, i jałmużny, a jego obecność jest znakiem jedności Kościoła.