W poniedziałek, 28 marca o 17.oo, kard. Stanisław Dziwisz odprawi Mszę św. w Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta, które jest świątynią stacyjną na wzór rzymskiej bazyliki Czterech Koronatów.
Bazylika Czterech Świętych Męczenników położona jest na wzgórzu Celio. Wyróżnia ją masywna wieża i dzwonnica, która należy do najstarszych tego typu obiektów w Rzymie. Hasło „Czterech Koronatów” oznacza w rzeczywistości dwie grupy męczenników (w sumie było ich dziewięciu), którzy ponieśli śmierć w czasie prześladowań Dioklecjana w latach 303–306.
W kościele św. Brata Alberta znajduje się obraz „Ecce Homo” namalowany przez Adama Chmielowskiego, św. Brata Alberta. Jan Paweł II przedstawił postać świętego w swojej sztuce teatralnej „Brat naszego Boga”. Od 1998 roku kościół nosi miano Sanktuarium św. Brata Alberta, a Siostry Albertynki opiekują się grobem rodziców Jana Pawła II na Rakowicach.
Duchowość Liturgii stacyjnej koncentruje się wokół trzech elementów. Pierwszy to pokutny charakter celebracji, dzięki któremu można głębiej przeżyć Wielki Post. Uczestnicy „dnia stacyjnego” słuchają Słowa Bożego, trwają na modlitwie, podejmują post, a w czasie celebracji Eucharystii składają ofiarę na potrzebujących. Ci, którzy pielgrzymują do kolejnych kościołów, przebywają również duchową drogę, która zbliża ich do głębszego przeżycia Paschy Pana. Drugim celem jest ukazanie miasta jako „przestrzeni świętej”, bo wierni gromadzą się na liturgii pokutnej w każdej jego dzielnicy. Trzeci aspekt to przybycie biskupa do wspólnoty. Biskup umacnia uczestników Eucharystii w gorliwym podejmowaniu modlitwy, postu, i jałmużny, a jego obecność jest znakiem jedności Kościoła.