Mężczyźni, którzy idąc za wezwaniem Pana Jezusa zapragnęli naśladować Go, żyjąc na pustyni i oddając się medytacji Słowa Bożego oraz praktykom pokutnym, pojawili się bardzo wcześnie, bo już w III wieku w Egipcie. Podobnie jak Jezus, pragnęli być ubodzy, czyści i posłuszni. To dla nich Pachomiusz (292-346) na początku IV w. napisał pierwszą regułę zakonną, zbierając ich w klasztorach. Tak zrodziło się w Kościele życie zakonne. Pan Bóg w kolejnych wiekach dał Kościołowi świętych założycieli i założycielki nowych zakonów i zgromadzeń zakonnych: św. Augustyna, św. Benedykta, twórcę monastycyzmu, św. Bernarda z Clairvaux, św. Dominika i św. Franciszka. Każdy i każda z nich odczytywali Ewangelię, przekazując nowy charyzmat, jaki otrzymywali od Boga dla swoich wspólnot zakonnych i dobra Kościoła. Ich święte życie owocuje do dzisiaj w zakonach. Zakonnicy przypominają nam o prymacie Boga w naszym życiu, o potrzebie modlitwy i „traceniu czasu” dla Boga, by prawdziwie kochać i służyć w Kościele. Świadczą o Bogu w reczach małych i wielkich, na Jego większą chwałę.
Aktif ve çalışan fixbet giriş linki ile hemen bağlan