23 czerwca Kościół na Litwie obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Podobnie jak w Polsce w tym dniu ulicami litewskich miast przechodzą procesje eucharystyczne. W procesji odbywającej się w Wilnie wzięła udział krakowska delegacja, która przybyła na litewskie dziękczynienie za dar beatyfikacji bł. Michała Giedroycia: metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski, ks. dr Andrzej Wójcik, ks. Piotr Zioło, ks. dr Michał Jagosz, Siostry Jadwiżanki Wawelskie, z matką Marzeną Władowską oraz s. prof. Adelajdą Sielepin.
Tegoroczne obchody uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa zbiegły się w czasie z litewskim dziękczynieniem za dar beatyfikacji bł. Michała Giedroycia. Jak podkreślił abp Marek Jędraszewski, bł. Michał buduje duchowy pomost między Polską i Litwą. Na specjalne zaproszenie biskupa koszedarskiego Janosa Ivanauskasa w dziękczynieniu wzięła udział delegacja z polskiego Kościoła, tym samym jeszcze ściślej podkreślając w jak niezwykły sposób ta postać łączy Polaków i Litwinów. W niedzielę, 23 czerwca goście z Polski wzięli udział w uroczystej Mszy św. oraz procesji eucharystycznej.
Na Litwie uroczystość, którą w Polsce nazywa się Bożym Ciałem obchodzona jest w niedzielę, ponieważ czwartek pozostaje dniem pracującym. W Wilnie odbywa się uroczysta Msza św. w bazylice archikatedralnej św. Stanisława Biskupa i św. Władysława, której przewodniczy arcybiskup wileński Gintaras Grušas. Następnie procesja eucharystyczna spod katedry ulicą Zamkową zmierza do Ostrej Bramy. Tradycyjna modlitwa po polsku odbywa się przy ołtarzu obok cerkwi Piątnickiej, który przygotowuje parafia Ducha Świętego.
Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Władysława w Wilnie spod której wyrusza procesja jest jednym z najważniejszych litewskich kościołów. Pełni ona również znaczącą rolę dla polskiej kultury. Zbudowano ją w połowie XII wieku, ponownie została wzniesiona przez króla Polski i Litwy – Władysława Jagiełłę. Wtedy jednym z jej patronów został św. Stanisław, który jest także głównym patronem Polski. W 1931 roku po wielkiej powodzi dokonano remontu fundamentów i dzięki temu odnaleziono w niej grobowce królewskie i puszkę z sercem króla Władysława IV oraz kryptę mieszczącą szczątki króla Aleksandra Jagiellończyka, pierwszej żony Zygmunta Augusta – Elżbiety oraz Barbary Radziwiłłówny. Skarbiec katedry powstał dzięki hojności wiernych, biskupów, Jagiellonów, Wazów oraz rodów: Sapiehów, Chodkiewiczów, Paców, Tyszkiewiczów. Najstarszym relikwiarzem jest ten zawierający rękę św. Stanisława.
Ostra Brama, do której zmierza wileńska procesja eucharystyczna ma także swoje ogromne znaczenie nie tylko dla Litwinów, również dla Polaków. Została wzniesiona w XV-XVI wieku jako jedna z bram miejskich i umieszczono w niej obraz Matki Boskiej, który od około XVII w zasłynął wieloma cudami. W 1671 roku przeniesiono go do drewnianej kaplicy, którą w latach 1712-1715 zastąpiono murowaną. Obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej koronowano 2 lipca 1927 r. w obecności Józefa Piłsudskiego, Ignacego Mościckiego oraz przedstawicieli władz kościelnych Litwy i Polski. Do tej pory na filarze między oknami kaplicy wisi tablica pamiątkowa od Piłsudskiego „Dzięki Ci Matko za Wilno”. W 1993 roku kaplicę odwiedził Jan Paweł II, który ofiarował Matce Boskiej Ostrobramskiej złotą różę oraz czapkę papieską.
Wizyta krakowskiej delegacji na Litwie była okazją by podziękować Bogu za dar beatyfikacji oraz łączyć się we wspólnej modlitwie. Dzięki staraniom abpa Marka Jędraszewskiego, by dziękczynienie miało międzynarodowy charakter w duchu Kościoła powszechnego oraz dzięki postawie serdecznej otwartości, którą okazali biskupi litewscy, m.in. abp Gintaras Grušas oraz bp Janos Ivanauskas, więzy między Kościołem litewskim i polskim zostały zacieśnione. Towarzysząca litewskiemu dziękczynieniu uroczystość Bożego Ciała oraz procesja eucharystyczna do miejsc, które pozostają również bardo istotne dla Polaków pozwoliła dostrzec pielgrzymom jak wiele łączy Litwę i Polskę, również dzięki wspólnej historii i Chrystusowej wierze.
Justyna Tyrka, Joanna Adamik | Archidiecezja Krakowska
Fot. Joanna Adamik | Archidiecezja Krakowska
