2 sierpnia przypada 4. rocznica śmierci kard. Franciszka Macharskiego, metropolity krakowskiego w latach 1979 - 2005, człowieka "dobrego i skromnego", jak mówił o nim podczas Mszy św. pogrzebowej jego przyjaciel, kard. Marian Jaworski.

Franciszek Antoni Macharski urodził się w Krakowie dnia 20 maja 1927 w kupieckiej rodzinie Leopolda i Zofii z domu Pec. Kształcił się w rodzinnym mieście najpierw w szkole ćwiczeń przy ul. Straszewskiego, później w Państwowym III Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego, a następnie uczęszczał do Szkoły Handlowej. Równocześnie uczył się wtedy na tajnych kompletach. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1945 roku w II Liceum im. Jana III Sobieskiego. We wrześniu tego roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie w latach 1945 – 50 zdobywał formację kapłańską. Równocześnie  studiował teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studia te zakończył  23 czerwca 1950 uzyskując stopień magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 2 kwietnia 1950 roku w Bazylice św. Franciszka z Asyżu z rąk kard. A. S. Sapiehy. Po czym został skierowany do parafii śś. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Kozach.  Tam na stanowisku wikariusza pracował sześć lat. W 1956 roku został skierowany na dalsze studia specjalistyczne na Wydziale Teologicznym we Fryburgu (Szwajcaria), które zakończył doktoratem z teologii pastoralnej w 1961 roku. W tym też roku rozpoczął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym pełniąc następujące posługi: ojca duchownego w latach 1961 – 1962, wykładowcy teologii pastoralnej w latach 1962 – 1978. W tym czasie pełnił również przez dwie kadencje funkcję rektora tej uczelni. Jednocześnie szeroko działał w kościele krakowskim i polskim będąc powołanym do różnych komisji czy biorąc czynny udział w różnych wydarzeniach kościelnych. W latach 1965 – 1974 był członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej. W latach 1966 – 1978 pełnił funkcję sekretarza Komisji do spraw Apostolstwa Świeckich. Uczestniczył w pracach Synodu Duszpasterskiego jako przewodniczący Komisji do Spraw Pastoralno – Socjologicznych. Od 1975 roku był członkiem Komisji Episkopatu do spraw Duszpasterstwa Ogólnego. W 1977 roku został powołany do Krakowskiej Kapituły Katedralnej.

29 grudnia Ojciec Św. Jan Paweł II ustanowił go Arcybiskupem Metropolitą Krakowskim. Sakrę biskupią otrzymał z rąk Jana Pawła II 6 stycznia 1979 roku a 28 stycznia odbył uroczysty Ingres do katedry. 30 czerwca tego samego roku został poniesiony do godności kardynalskiej. Od 1981 roku do 1994 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. W tym czasie jednocześnie w Watykanie był członkiem rady do Spraw Publicznych Kościoła, Członkiem Kongregacji do spraw Wychowania Katolickiego, członkiem Kongregacji do spraw duchowieństwa czy Ewangelizacji Narodów. Od 1993 roku należał do Zakonu Kawalerów Maltańskich jako Balif Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji. Za Jego rządów Archidiecezja Krakowska przeszła gruntowną reorganizację. Dostosowano granice diecezji i przeorganizowano duszpasterstwo dopasowując jego kształt do postanowień  bulli Jana Pawła II Totus tuus Poloniae Populus z 1992 roku.  Szczególnym rysem Jego 27 letniego Pontyfikatu była głęboka cześć i szerzenie Kultu Bożego Miłosierdzia. A trwałym pomnikiem jaki po sobie pozostawił jest wybudowana z Jego inicjatywy Bazylika Bożego Miłosierdzia w Krakowskich Łagiewnikach.

Ogromną czcią  i miłością otaczał również Św. Brata Alberta i Jana Pawła II, z których brał przykład do okazywania czynnej miłości  dla bliźnich. W Jego Domu Arcybiskupim oprócz Ojca Świętego Jana Pawła II, którego miał zaszczyt przyjmować na wszystkich pielgrzymkach do Ojczyzny  częstymi gośćmi byli studenci, reporterzy, przedstawiciele różnych organizacji, kongresmeni, ambasadorowie, konsulowie, ministrowie i biskupi z całego świata. W uznaniu jego zasług kilka uczelni w Polsce i na świacie przyznało mu tytuł Doktora  Honoris Causa: Fu Jean Catholic University na Tajwanie, Adamson Uniwersity na Filipinach, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie, Katolicki Uniwersytet im. Petro Pazmany w Budapeszcie. A niektóre miasta w Polsce przyznały mu honorowe obywatelstwa.  Zmarł w Krakowie w Święto Matki Bożej Anielskiej 2 sierpnia 2016 roku i został pochowany w krypcie biskupów Krakowskich w Katedrze na Wawelu.