- Jezus pozwala Tomaszowi, a także wszystkim nam na sposób duchowy dotknąć Jego ran, aby uleczyć nasz serca i rozwiać wszelkie wątpliwości. To duchowe dotknięcie Jezusowych ran jest drogą do spotkania z Bogiem miłosiernym - mówił bp Piotr Greger podczas Mszy św. odprawionej w Niedzielę Miłosierdzia Bożego w Bazylice Bożego Miłosierdzia w Krakowie.
W homilii biskup powiedział, że Zmartwychwstały przychodzi do nas tak jak do apostołów i obdarza wiernych darem pokoju, chce umocnić wszystkich na drodze wiary. – Jezusowi zależy, abyśmy byli ludźmi silnej wiary, czyli ludźmi, którzy są zdolni przezwyciężać w swoim życiu nie tylko trudności zewnętrzne, ale także to, co tkwi we wnętrzu człowieka i jest następstwem popełnionego grzechu – wskazał biskup. Powiedział, że w pierwszych słowach Jezusa: „Pokój wam”, odsłania się zasadnicza perspektywa wiary, która wyzwala z lęku, obawy przed cierpieniem i śmiercią. Wiara w Zmartwychwstanie ma moc uzdrawiania i umocnienia, o czym zaświadczył w liturgii słowa św. Jan.
Słowo Boże w Niedzielę Miłosierdzia odsłania podwójną płaszczyznę uzdrawiania mocą wiary. Św. Łukasz opisuje, w jaki sposób mocą wiary w Jezusa Kościół nie jest dotknięty chorobą podziału, czy rywalizacji. Siła tej wspólnoty i jej wewnętrzna dynamika wyrażają się przez troskę o drugiego człowieka. To piękny rys młodego, jerozolimskiego Kościoła, który imponuje i jest wzorem. Wiara w Zmartwychwstałego porządkowała rzeczywistość i wzajemne relacje międzyludzkie.
Ta siła daje się poznać także wtedy, gdy Jezus umacnia apostołów Duchem Świętym. Miłość Boża mająca znamiona miłosierdzia najbardziej wyraża się w darze przebaczenia grzechów. Postać św. Tomasza ukazuje, że Bóg bogaty w miłosierdzie pochyla się nad człowiekiem również wtedy, gdy jest słaby, grzeszny i zagubiony. Św. Tomasz miał problem, by uwierzyć w spotkanie apostołów ze Zmartwychwstałym, ponieważ go wtedy nie było i można uznać go za przedstawiciela racjonalistów. Wielu ludzi obecnych czasów jest do niego podobnych: są pełni zwątpienia, podchodzą sceptycznie do wiary, przyjmują dystans i trudno im uwierzyć. Współczesny człowiek jest ogarnięty pokusą, by wszystko sprawdzić i zweryfikować. Chrystus wychodzi naprzeciw zwątpieniu Tomasza i pozwala mu dotknąć i sprawdzić, by skutecznie wyleczyć się z wątpliwości. To moment, w którym miłosierny Bóg pozwolił apostołowi doświadczyć czegoś wyjątkowego i z tego narodziło się wyznanie: „Pan mój i Bóg mój”. – Jezus pozwala Tomaszowi, a także wszystkim nam na sposób duchowy dotknąć Jego ran, aby uleczyć nasz serca i rozwiać wszelkie wątpliwości. To duchowe dotknięcie Jezusowych ran jest drogą do spotkania z Bogiem miłosiernym. Ponieważ Jezus szczególnie identyfikował się z cierpiącymi i ubogimi tego świata, wszystkie bolesne rany, nieszczęścia i trudne doświadczenia, są ranami Chrystusa. Mogę wierzyć w niego, mam prawo wołać jak Tomasz: „Pan mój i Bóg mój” tylko wtedy, kiedy będę dotykać wszystkich możliwych ran, których we współczesnym świecie nie brakuje. Nawet, gdy nie możemy uzdrowić wszystkich ran, to nie możemy zamykać na nie oczu i odwracać się od nich plecami – stwierdził biskup. – Wiara, która chciałaby zamykać oczy na cierpienie bliźnich jest tylko iluzją – dodał.
Rany zawsze są zaproszeniem do otwarcia się na bezgraniczną miłość Boga. – Nie bójmy się uwierzyć w miłość także tam, gdzie w oczach tego świata wydaje się, że ona ponosi porażkę i bywa sponiewierana. Miejmy odwagę, by idąc pod prąd mądrości tego świata, zawsze postawić, jak to mówił św. Paweł „na szaleństwo krzyża” – wskazał biskup. Nie można dystansować się i obawiać się ludzi dźwigających krzyż. Trzeba spojrzeć na rany współczesnego świata i jak Tomasz – nie być niedowiarkiem, lecz uwierzyć. Być wierzącym nie oznacza odrzucić palące pytania, ale stawić czoło wątpliwościom i codziennym dylematom. – Siła wiary nie leży w pewności i niewzruszonym przekonaniu, ale w zdolności uniesienia codziennych znaków zapytania, niejasności, w znoszeniu ciężaru tajemnicy, zachowując wierność na drodze życiowego powołania – wskazał biskup. Wiara Tomasza, zrodzona z ran Jezusa nie przestała być dla niego drogą. Apostoł nadal musiał znieść swoje wątpliwości i pokusy sceptycyzmu. – Pewność wiary pojawia się tylko wtedy, gdy człowiek dotknie ran obecnych we współczesnym świecie i nastąpi w jego życiu uzdrawiający moment spotkania z Jezusem – wskazał biskup. Przywołał historię z życia św. Marcina, gdy pojawił mu się szatan, zakamuflowany w postaci Jezusa. Święty zapytał szatana, gdzie ma swe rany, ponieważ nie ma wiary bez ran. Tylko zraniony Bóg poprzez zranioną wiarę może uzdrowić zraniony świat i to jest dowód Jego miłosierdzia.
Wątpiący Tomasz nie opuścił apostołów, dlatego był z nimi tydzień później. Jezus objawił mu się nie indywidualnie, ale we wspólnocie. To cenna lekcja dla członków Kościoła, którzy we wspólnocie przezwyciężają trudności i szukają rozwiązań dla swych dylematów. – Nie porzucajmy zbyt łatwo, bezmyślnie wspólnoty wiary, także wtedy, gdy ludzka słabość i niemoc budzą w nas uzasadnione poczucie zgorszenia. Nigdy nie rezygnujmy ze wspólnoty Kościoła, bo w niej możemy doświadczyć uzdrawiającej mocy wiary, aby przeżyć pełne wewnętrznej dynamiki spotkanie z Chrystusem Zmartwychwstałym, a przez Niego z Bogiem bogatym w miłosierdzie – powiedział biskup.
Wezwanie z Ewangelii jest kierowane nie tylko do wątpiących i grzeszników, lecz do wszystkich ludzi Kościoła, ponieważ każdy chce wyzwolić się ze swych grzechów. Obliczem Bożego miłosierdzia jest także pragnienie uobecniania go we współczesnym świecie poprzez wierzących. – Przesłanie dzisiejszej niedzieli to nie rezygnować z drugiego człowieka i nigdy go nie przekreślać, nawet wtedy, a przede wszystkim wtedy, gdy wątpi, jest zagubiony, schodzi na złą drogę życia. Wszyscy, bez wyjątku potrzebujemy Boga bogatego w miłosierdzie – zakończył biskup.
