Po Liturgii Męki Pańskiej aż do Wigilii Paschalnej adorujemy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie złożonego w grobie. Zapraszamy do obejrzenia zdjęć grobów Pańskich znajdujących się w naszych świątyniach.
Przygotowywane są indywidualnie lub wspólnotowo. Zawierają tradycyjne elementy lub przedstawiają również to, co nas dotyka, z czym aktualnie się mierzymy. W każdym z nich główne miejsce zajmuje Chrystus w Najświętszym Sakramencie. To na Nim powinniśmy zatrzymać wzrok na dłużej. I nie tylko w Triduum, ale w każdym dniu, w którym klękamy przed tabernakulum.
W kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sułkowicach przygotowania do przystrojenia kościoła na Triduum i Wielkanoc rozpoczynają się dużo wcześniej. W cały proces włącza się wiele osób: kościelny, jego rodzina oraz znajomi, służba liturgiczna i inni parafianie. – Wraz z przyjaciółką, jej mężem i mamą przygotowujemy pomysły na ciemnicę i grób. Wymieniamy się spostrzeżeniami, czasami tylko przez telefon z racji wielu obowiązków, ale też spotykamy się, aby wszystko dograć. Ubieramy oba ołtarze zazwyczaj w środę po Mszy wieczornej, żeby na Wielki Czwartek wszystko było już gotowe – wyjaśnia Dawid, kościelny parafii. – Przygotowując projekt dekoracji, która ma pomóc ludziom jeszcze głębiej poznać tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, ubogacamy się też duchowo. Poszukując odpowiednich motywów dla obu ołtarzów, zagłębiamy się w drogę, którą przebył Jezus, by nas zbawić. Umacnia nas każda chwila spędzona na przygotowaniach do odpowiedniego uczczenia tego szczególnego czasu w roku liturgicznym – wyznaje.
„Tegoroczny grób ubieramy w kolorach złotym oraz białym, aby wyeksponować to, że nasz Pan zmartwychwstaje po śmierci. Jest Królem i Zbawicielem, dlatego chcemy zwrócić na to szczególną uwagę. Biel symbolizuje też czystość – Chrystus oczyszcza świat z grzechu przez swoją śmierć. Kwiaty w grobie również są w kolorze białym.
Ważnym elementem jest zakryta do końca Liturgii Męki Pańskiej figura Chrystusa złożonego w grobie przepasana białą szatą. Stworzyliśmy w tym roku grotę, którą wygląda jak z kamienia dzięki użyciu odpowiednio pomarszczonego papieru. Umieściliśmy również duży krzyż, który góruje nad całym grobem. Na każdym z ołtarzy umieszczone jest drewniane tabernakulum”.
S. Jolanta posługująca w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krakowie-Mistrzejowicach lubi tworzyć dekoracje sama. Już dwa, trzy miesiące przed daną okazją zastanawia się, jak poprzez wystrój kościoła może pomóc parafianom zbliżyć się do Pana Jezusa. – Chciałabym, by w tych pracach coś chwyciło ludzi za serce, by dostrzegli żywego Jezusa i jeszcze bardziej się w Nim rozkochali. Zależy mi na dokładności i pięknie, ale najistotniejsze w tym wszystkim jest zauważenie Pana – dzieli się siostra służebniczka. – W grobie Pańskim najważniejszy jest Chrystus w Najświętszym Sakramencie. Ten, przy którym trwamy nie tylko w święta – zauważa.
„Tegoroczny grób Jezusa Chrystusa to milczące przesłanie pokoju dla niespokojnego świata. Wszystko – cały wszechświat, kula ziemska, a nade wszystko serce każdego człowieka – złożone jest w Ojcowskich, najczulszych rękach Boga i nic, najmniejsze nawet ludzkie zmartwienie, nie pozostaje wyjęte spod Jego opieki. On czuwa nad każdym, kto się Mu powierza, kto składa swoje życie w Jego ręce, kto Mu ufa. „Nie bójcie się” – mówi Pan, zapraszając do bezwzględnej ufności.
Krzyż, symbol zmartwychwstania i nadziei, wpisany jest w kulę ziemską, która jest naszym tymczasowym domem i darem od Boga. Przypomina nam, że Chrystus umarł i zmartwychwstał dla każdego z nas, bez względu na to, gdzie na ziemi żyjemy. Jest to przypomnienie, że Bóg jest z nami wszędzie i zawsze, a krzyż jest naszym punktem odniesienia w drodze do nieba”.
Wierni z parafii Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Krzęcinie przyznają, że pomysł na wystrój zawsze poprzedza myśl, że jego wygląd nie może odwodzić ludzi od modlitwy i powinien prowadzić do centrum, czyli spotkania z żywym Chrystusem.
„Kiedy patrzymy na grób Pański znajdujący się w naszej świątyni, widzimy krzyż, który góruje nad całą dekoracją. Spływa z niego, jak z serca Chrystusa, krew – symbol naszego zbawienia i cena naszego odkupienia. Poniżej znajduje się makieta grobu, która przedstawia skałę, w której pochowano naszego Zbawiciela.
Przed grobem, który znajdował się w ogrodzie, mamy dekorację, która przybliża nam ten klimat: kolory zielony i żółty, kamienie oraz kwiaty. Zawsze przybieramy grób dużą liczbą kwiatów. Są one wyrazem naszego szacunku, miłości i wdzięczności dla Zbawiciela, a także symbolem życia oraz delikatności. W centralnym miejscu, w świetle i w kwiatach, znajduje się monstrancja z Najświętszym Sakramentem. Ważne jest dla nas to, byśmy patrząc na grób, przede wszystkim uwielbiali Chrystusa żywego i prawdziwego, obecnego wśród nas i zapraszającego do otwarcia serca na swoje łaski”.
