- Żyjemy Bożą mocą i Bożą mądrością. Żyjemy tymi wspaniałymi łaskami jakimi obdarza nas Bóg, bo z tej Bożej mocy i mądrości zrodził się ten wspaniały budynek, ta świątynia, którą uroczyście przekazujemy Bogu - mówił metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski podczas konsekracji kościoła pw. Miłosierdzia Bożego w Bęble.
W homilii arcybiskup nawiązał do historii narodu izraelskiego. Gdy wojska babilońskie zdobyły Jerozolimę, zniszczono świątynię i uprowadzono ludzi. Po wspaniałym mieście pozostały tylko zgliszcza, ale zniewolony naród pamiętał o swojej ojczyźnie i do niej tęsknił. Po upływie kilkudziesięciu lat upadło babilońskie królestwo, a władca Persów wydał edykt, na mocy którego Żydzi mogli powrócić do ojczyzny. Izraelici znów znaleźli się na swej ziemi, ale odsuwali myśl o wzniesieniu świątyni, ponieważ ogarnęła ich bierność. W tym momencie odnaleziono księgę mojżeszowego prawa, którą Nehemiasz i Ezdrasz czytali wobec zgromadzonego ludu. Wszyscy zebrani zrozumieli co Bóg chce im powiedzieć: nie są sami, a Ojciec budzi w nich pragnienie, by wznieśli Mu świątynię. Namiestnik powiedział Izraelitom, by się nie smucili, lecz radowali, ponieważ to dzień poświęcony Panu.
Arcybiskup zauważył, że ta historia przemiany serc i budowy świątyni znajduje swe przedłużenie pośród wiernych zgromadzonych w nowym kościele. Wyraził wielką wdzięczność kapłanom, którzy z wyobraźnią i zatroskaniem chcieli wznieść nową świątynię. Podziękował także świeckim, dla których kościół to dzieło serc i rąk. – Bardzo wam za to moi drodzy dziękuję. Jestem pewien, że nagrodzi was sam Bóg, który przenika ludzkie serca i sumienia, który zna zamysły każdej i każdego z nas– powiedział.
W Ewangelii Jezus zapytał apostołów za kogo Go uważają. Wtedy św. Piotr powiedział: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żywego”. Św. Jan Paweł II wielokrotnie podkreślał, że na tym wyznaniu Piotra budował się Kościół-wspólnota ludzi związanych tą samą wiarą i nadzieją. Arcybiskup zauważył, że nie byłoby myśli o budowie świątyni, gdyby nie wiara głęboko zakorzeniona w sercach ludu Bożego. – Jakże ważną rzeczą jest, by zwłaszcza dzisiaj, gdy „walec laicyzacji” chce dotknąć także polskiej ziemi, gdy chce nas się odrzeć z największych autorytetów i świętości, łącznie ze św. Janem Pawłem II, by wracać do fundamentalnego wyznania św. Piotra i powtarzać za nim, zwracając się do Jezusa: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żywego” – powiedział metropolita. Wskazał, że wiara chrześcijańska znajduje wspaniałe uwieńczenie, gdy ludzie powtarzają słowa św. Piotra. Przyznał, że ta prawda o Zbawicielu jest wyzwaniem dla współczesnego świata, ale podobnie było w czasach apostołów, o czym pisał św. Paweł. Stwierdził, że gdy Kościół żyje miłością do Boga i drugiego człowieka, w sercach wiernych króluje Ojciec. – Żyjemy Bożą mocą i Bożą mądrością. Żyjemy tymi wspaniałymi łaskami jakimi obdarza nas Bóg, bo z tej Bożej mocy i mądrości zrodził się ten wspaniały budynek, ta świątynia, którą uroczyście przekazujemy Bogu – powiedział. Stwierdził, że ilekroć wierni słuchają słowa Bożego i karmią się Eucharystią, rozlewa się w nich miłość do Boga i drugiego człowieka. Dzięki temu doświadczają Bożej mocy i mądrości, na przekór lichej mądrości tego świata. – Ci, którzy łączą życie z Chrystusem, Jego Ewangelią i Jego Eucharystią, budują swe życie w łączności z ustanowionym przez Niego Kościele, mają nadzieję życia wiecznego, zbawienia, szczęścia bez granic. Odnawiając żarliwą wiarę w Boga, miłość do Niego i nadzieję, jesteśmy uczestnikami świętych obrzędów, dzięki którym ten budynek, wniesiony wysiłkiem waszych serc i umysłów, stanie się domem Boga – powiedział arcybiskup i życzył zebranym, by ta świątynia jednoczyła parafian, była ich radością i dumą.
Na zakończenie Mszy św. administrator parafii, ks. Mirosław Kulesa, podziękował arcybiskupowi za jego obecność i konsekrację kościoła. – Niech ten dom Boży będzie miejscem spotkania Boga z ludźmi. Niech ich modlitwy wznoszą się do nieba jak dym kadzidła. Niech to miejsce będzie miejscem kultywowania i przekazywania świętej wiary – zaznaczył i wyraził wdzięczność wszystkim kapłanom oraz wiernym, którzy włączyli się w to wielkie dzieło.
