Od grudnia 2022 r. w całej Archidiecezji Krakowskiej dwa razy w miesiącu — w 1. soboty i w każdy 14. dzień miesiąca — modlitwą obejmowaliśmy naszą Ojczyznę. To inicjatywa metropolity krakowskiego, abp. Marka Jędraszewskiego, którą zapowiedział w liście pasterskim na ubiegłoroczny Adwent. W listopadzie, ostatnim miesiącu modlitewnego maratonu, patronuje nam Czcigodny Sługa Boży Jerzy Ciesielski.
Jurek z Krakowa
Listopad to ostatni miesiąc archidiecezjalnej akcji „Modlimy się za Ojczyznę”. W centrum rozważań postawione zostały małżeństwo i rodzina, a patronem, który najlepiej ucieleśniał te wartości, wybrano Czcigodnego Sługę Bożego Jerzego Ciesielskiego.
„Każdy z nas otrzymał do przebycia własną drogę, własne powołanie. Od wierności temu powołaniu zależy sens mego istnienia: Twoja chwała, a nasza zasługa na szczęście wiekuiste. Spraw Panie, abym zrozumiał me powołanie na każdy dzień i daj mi Twą Łaskę, abym mu był wierny…” – podkreślał, urodzony 12 lutego 1929 r. w Krakowie kandydat na ołtarze. Mały Jurek był trzecim z kolei dzieckiem Filipa i Marii Ciesielskich. Jego ojciec był wojskowym, a później razem z małżonką dla poprawienia sytuacji ekonomicznej rodziny otworzył sklep spożywczy przy ul. Moniuszki. W 1935 r. Jerzy rozpoczął naukę w szkole podstawowej nr 3 im. Świętego Mikołaja. Ukończył ją już w czasie niemieckiej okupacji i — ze względu na zamknięcie przez nazistów szkół średnich — podjął naukę w dwuletniej Szkole Handlowej E. Liberdy. Równolegle uczestniczył prawdopodobnie tajnych kompletów licealnych. Świadczy o tym fakt, że zaraz po zakończeniu wojny dołączył do grona uczniów III klasy VIII Państwowego Gimnazjum i Liceum im. A. Witkowskiego w Krakowie. Tam też 3 lata później zdał egzamin maturalny.
Inżynier — świadomy chrześcijanin
Kolejne kroki Jerzy Ciesielski skierował do budynku Politechniki Krakowskiej, gdzie podjął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego. Zapewne nie wiedział wówczas jeszcze, że to właśnie uczelnia przy ul. Warszawskiej będzie czynnikiem, który bardzo mocno ukształtuje jego życie, nie tylko zawodowe i naukowe. W 1954 r. uzyskał tytuł magistra inżyniera, ale równolegle ze studiami na politechnice, kształcił się w Studium Wychowania Fizycznego. To tam poznał Danutę Plebańczyk, którą 29 czerwca 1957 r. w kolegiacie św. Anny poślubił. Małżeństwo na nowej drodze pobłogosławił ks. prof. Karol Wojtyła, przyjaciel pary.
Jerzy poznał kapłana — wówczas wikarego bazyliki św. Floriana — gdy w 1952 r. przyszedł do ks. Karola Wojtyły z pomysłem utworzenia duszpasterstwa akademickiego, które z biegiem lat przekształciło się w „Środowisko” najpierw biskupa, metropolity krakowskiego, a później papieża Jana Pawła II. Między kapłanem a studentem Politechniki Krakowskiej szybko nawiązała się przyjaźń. Wspólnie wędrowali po górach i uprawiali sporty wodne, omawiali życiowe problemy, ale też dyskutowali nad tym, jaka powinna być chrześcijańska rodzina. Wiele czasu Ciesielski poświęcał też na rozwój duchowy. „Lubił się modlić i wykorzystywał każdą po temu okazję” – mówił o nim kard. Karol Wojtyła.
Po pierwsze mąż i tata
Danuta i Jerzy doczekali się trójki dzieci. Najstarsza córka pary, Maria przyszła na świat w 1958 roku. 3 lata później rodzina powiększyła się o Katarzynę. W 1962 r. urodził się z kolei jedyny syn Ciesielskich, Piotr. Rodzice bardzo cieszyli się z narodzin z każdego z trójki dzieci. Mimo wielu obowiązków zawodowych (w czerwcu 1960 r. obronił doktorat i pracował jako wykładowca uniwersytecki — przyp. red.) Jerzy zawsze znajdował czas dla swoich najbliższych. Rodzina nie zapominała o codziennej, wieczornej modlitwie. W każdą sobotę wspólnie czytali i rozważali tekst Ewangelii. Razem uczestniczyli też w niedzielnych Eucharystiach.
Nie dziwi zatem, że kiedy w październiku 1969 r. podjął wykłady na Uniwersytecie w Chartumie jako visiting professor, dążył do tego, aby rodzina mogła jak najszybciej do niego dołączyć. Wcześniej jednak rodzice zadbali, aby wszystkie dzieci przystąpiły do pierwszej spowiedzi i Komunii św. W 1970 r. Ciesielscy już w komplecie zamieszkali w Sudanie. Nie czekała tam na nich jednak szczęśliwa przyszłość. 9 października doszło do katastrofy statku wycieczkowego na Nilu. Jerzy podróżował nim razem z 3 dzieci. Danuta tego dnia pozostała w domu. Jedynie najstarszej córce pary Marysi udało się uratować, bo przebywała na górnym pokładzie i dopłynęła do brzegu. Jej tata zszedł do kajuty, aby uśpić Kasię i Piotrusia. Ciała młodszej z córek Ciesielskich nigdy nie odnaleziono. Doczesne szczątki Jerzego i Piotra skremowano i przewieziono do Krakowa. 23 listopada 1970 r. w kolegiacie św. Anny odbył się pogrzeb. Uroczystościom żałobnym przewodniczył kard. Karol Wojtyła. „My wszyscy, którzyśmy Go znali, którzyśmy widzieli, jak bardzo kochał życie i wszystkie jego wartości — jak bardzo światłem tych wartości życia ziemskiego była dlań wiara. My wszyscy czujemy, jak Jego odejście rozszerza naszą świadomość o nowy wymiar: wymiar wieczności i wymiar ostatecznego spotkania, spotkania z Bogiem i w Nim. Św. Jan o tym pisze tak zwięźle i tak przejmująco, że Go ujrzymy, jaki jest. To jest już Ich wymiar; to jest konsekwencja Twojej wiary, Jurku” – mówił w homilii pogrzebowej ówczesny metropolita krakowski.
Przykład dla współczesnych mężów i ojców
Już podczas pogrzebu kard. Wojtyła podkreślał, że „Jurek nosił w sobie świadectwo Boga w sobie”. 30 listopada 1985 r. Kuria Metropolitalna w Krakowie rozpoczęła proces beatyfikacyjny Jerzego Ciesielskiego. Pierwsza sesja odbyła się miesiąc później, a 29 maja 1990 r. zakończył się etap diecezjalny. W 1998 r. doczesne szczątki inżyniera ze stolicy Małopolski przeniesione zostały do kolegiaty św. Anny.
17 grudnia 2013 r. papież Franciszek uznał heroiczność cnót Jerzego. Do beatyfikacji konieczne jest zatwierdzenie cudu za wstawiennictwem Sługi Bożego. Pamięć o mężu i ojcu trwa jednak cały czas. Ośrodkiem kultu jest nie tylko świątynia przy ul. św. Anny w Krakowie, gdzie spoczywa. Od 2003 r. na Polanie Harcerskiej w Toporzysku koło Jordanowa, gdzie Jurek wraz z ks. Karolem Wojtyłą często przebywali i modlili się, w pierwszą niedzielę czerwca odprawiana jest Msza św. w intencji rychłej beatyfikacji męża pani Danuty i taty Marysi, Kasi i Piotrusia.
Od 1997 r. katolicki tygodnik „Źródło” i Fundacja „Źródło” przyznają Nagrodę im. Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego — Ojca Rodziny. Jej laureatami zostali dotychczas m.in. prof. Gabriel Turowski, bp Stanisław Stefanek, prof. Bogdan Chazan oraz abp Marek Jędraszewski.
Żarliwe dzieło modlitwy za Ojczyznę
W centrum programu duszpasterskiego Kościoła krakowskiego na rok 2022/2023 znalazła się Ojczyzna. – Ostatnie tygodnie i miesiące naznaczone są wieloma niepokojami, które wszyscy głęboko przeżywamy. Związane są one z wydarzeniami, które dzieją się zarówno poza granicami naszej Ojczyzny i spoza niej do nas dochodzą, jak i wewnątrz naszego kraju – pisał w liście pasterskim na Adwent 2022 r. do wiernych Archidiecezji Krakowskiej abp Marek Jędraszewski.
Zaznaczył przy tym, że troska o Polskę i jej losy powinna przejawiać się poprzez „żarliwe dzieło modlitwy”. – Dlatego też polecam, a równocześnie gorąco proszę, aby wierni całej Archidiecezji Krakowskiej każdego miesiąca – od grudnia 2022 r. do listopada 2023 r. – dwukrotnie gromadzili się na szczególnej modlitwie w intencjach naszej Ojczyzny. Pierwsze soboty miesiąca będą czasem modlitwy różańcowej, zanoszonej przez przyczynę Dziewicy Maryi, naszej Najświętszej Matki i Ukochanej Królowej. Natomiast w każdy czternasty dzień miesiąca w każdej parafii sprawowane będą Msze święte za Ojczyznę – pisał metropolita krakowski. Abp Marek Jędraszewski wyraził również pewność, że ta patriotyczna modlitewna sztafeta „przyczyni się zarówno do wzrostu naszego osobistego dobra, jak i dobra naszej Ojczyzny, że wszystkim przyniesie tak upragniony Chrystusowy pokój, budowany na wzajemnej miłości”.
Przez ostatnie 12 miesięcy modlitwie za Polskę patronowali m.in. św. Jana Paweł II, bł. Jerzy Popiełuszko, św. Stanisław BM czy Sługa Boży ks. Michał Rapacz.