„Dobra Nowina" to seria rozważań niedzielnej Ewangelii w formie podcastów, przygotowywanych przez ks. Artura Czepiela, archidiecezjalnego duszpasterza służby liturgicznej oraz ks. Jakuba Łabuza. Zapraszamy w Triduum Paschalne oraz w czasie Świąt Zmartwychwstania Pańskiego o godz. 17.07 na kanał YouTube i Spotify Archidiecezji Krakowskiej.

Niedziela Wielkanocna jest dla nas, wierzących w Chrystusa najważniejszym dniem w roku, jaki zna kalendarz. Jest wspomnieniem poranka, który odmienił losy świata. Oto w Wielki Piątek Jezus zmarł na krzyżu. Zgon stwierdzono, przebijając mu bok w obecności Maryi, Jana i kobiet. Pochowano go w grobie wykutym w skale. Zatoczono wielki kamień. Opieczętowano. Postawiono żołnierzy. I w tym momencie historia Jezusa powinna się zakończyć. Przecież nikt, kto patrzył na ten doskonale obwarowany grób nie mógł mieć wątpliwości, że Chrystus zmarł. Chyba żaden grób na świecie nie był tak zabezpieczony jak grób Jezusa. Jego bliscy, widząc straż, pieczęć i skałę nie mogli mieć żadnej nadziei. A jednak… Niedzielny poranek zmienił wszystko. Ten najlepiej strzeżony grób w dziejach świata okazał się pusty. Mało tego. Jezus ukazał się uczniom i niewiastom i dał im dowody, że Zmartwychwstał. Że żyje. I że odtąd już ostatnie zdanie nie należy do śmierci, ale do Niego. Do Jezusa.

Dlaczego zatem to jest najważniejszy dzień w roku? Bo pusty grób Jezusa nadaje sens naszemu życiu. Bo od dnia Zmartwychwstania kresem życia człowieka nie jest trumna, grób ani cmentarz. Od dnia zmartwychwstania naszym celem jest życie wieczne. Człowiek już nie jest bytem ku śmierci, tylko ku wieczności. W Jezusie Zmartwychwstałym wypełniają się  wszystkie, ludzkie nadzieje. Bo on swoim zmartwychwstaniem daje nam najważniejszą nadzieję, jakiej potrzebujemy w pielgrzymce życia. Nadzieję życia wiecznego.

Niedziela Zmartwychwstania daje mi i Tobie nadzieję życia wiecznego. Nadzieję zmartwychwstania. Bo pamiętaj: pusty grób Jezusa pokazuje Ci, że grób, w którym spoczywa ciało Twojego męża, żony, matki, ojca, syna czy córki też kiedyś będzie pusty. Pusty grób Jezusa pokazuje Ci, że i ten grób, w którym kiedyś położą Twoje ciało będzie pusty! Pusty grób Jezusa wlewa Ci w serce błogi spokój i  nadzieję nieba.  Dlatego pomyśl teraz o grobie, w którym leży ktoś, kogo kochałeś. Pomyśl o grobie, przy którym najwięcej wylałeś łez. Tak. Ten grób też kiedyś będzie pusty… Współczesny człowiek okiełznał świat. Wynalazł cuda techniki, zawładnął światem przyrody, zdobył przestrzeń kosmiczną. Tylko sobie z jednym nie poradził. Ze śmiercią. Na nią nie znalazł sposobu. Na nią nie odkrył lekarstwa. I perspektywa śmierci najczęściej odbiera ludziom nadzieję. Tylko wiara w Jezusa jest nadzieją na czas śmierci. Tylko wiara daje Ci na nią odpowiedź. Bo wiara w Zmartwychwstałego  daje Ci nadzieję życia wiecznego.

Fragment Ewangelii do rozważenia (J 20, 1-9):

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.

Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Ks. Artur Czepiel | Archidiecezja Krakowska