– Podczas Eucharystii Jezus odsłania nasz grzech, umiera za niego i łączy nas w jednej wspólnocie Swojego ciała – mówił w czasie wieczornej Mszy św. w krakowskim kościele św. Marka ks. Andrzej Wójcik, rektor świątyni.
W homilii, ks. Andrzej Wójcik, odwołując się do Ewangelii, zaznaczył, że Jezus podczas spotkania z kobietą cudzołożną, przebaczył jej grzechy, ukazując prawdę o niej samej i chroniąc ją. – Kiedy grzech człowieka wychodzi na jaw, i nie ma on już nic na swoją obronę, to wtedy tego człowieka broni sam Bóg. Kiedy rzeczywiście stajemy przed Bogiem w prawdzie, nie chcemy siebie usprawiedliwiać, ani nikogo atakować i oskarżać, to wtedy jednoczymy się z Bogiem. Po to jest sakrament pokuty i pojednania. Odsłonięta prawda o grzechu prowadzi do komunii, zakryta prawda o grzechu – do śmierci – podkreślił i zauważył, że Chrystus zaczął pełną szacunku rozmowę z kobietą dopiero po odejściu jej oskarżycieli, nakazując, aby więcej nie grzeszyła: „Idź i nie grzesz więcej”. – Można przypuszczać, że za tym słowem „idź” kryje się wezwanie do tworzenia nowej wspólnoty i głoszenia Chrystusa. (…) Podczas Eucharystii Jezus odsłania nasz grzech, umiera za niego i łączy nas w jednej wspólnocie Swojego ciała. Przyjmujmy słowo i ciało Jezusa, abyśmy nie byli tylko chrześcijanami z nazwy, ale takimi, którzy dają życie – powiedział.
Kościołem stacyjnym w poniedziałek V tygodnia Wielkiego Postu jest bazylika św. Chryzogona na Zatybrzu. Na początku III wieku, na miejscu dzisiejszej świątyni istniał tzw. kościół domowy. Pod koniec IV lub na początku V wieku zbudowano właściwy kościół z dużą, pojedynczą nawą. W kościele znalazły się relikwie św. Chryzogona – rzymskiego kapłana, który poniósł męczeńską śmierć w czasach cesarza Dioklecjana.
Rzymskiemu kościołowi stacyjnemu z poniedziałku V tygodnia Wielkiego Postu w Krakowie odpowiada kościół św. Marka. Jak podaje Jan Długosz, kościół rozpoczęto budować w 1263 r., a pierwsza wzmianka pisana dotycząca „klasztornego kościoła pw. św. Marka Ewangelisty, przynależącego do zakonu Augustianów tzw. Marków od pokuty i umartwienia”, pochodzi z 1295 r. W świątyni posługiwał – jako zakrystianin – bł. Michał Giedroyć.