Kazanie podczas Mszy świętej dziękczynnej za ogłoszenie Czcigodnego Sługi Bożego Michała Giedroycia Błogosławionym
Widzieniszki, 22 06 2019
Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie!
Zebraliśmy się w rodzinnych stronach błogosławionego Michała Giedroycia, aby podziękować Bogu za Jego wspaniałe dzieła, podziękować za błogosławionego Michała, Litwina, który był przedstawicielem drugiego pokolenia po chrzcie Litwy, tzn. chrześcijaninem drugiego pokolenia.
Witam wszystkich tu zebranych. Szczególnie cieszy obecność braci biskupów, księży, sióstr zakonnych i wiernych z Litwy oraz sąsiednich państw. Witam metropolitę krakowskiego arcybiskupa Marka Jędraszewskiego, biskupa miasta, w którym dojrzała i rozkwitła świętość Michała Giedroycia oparta na Ewangelii. Witam głowy państw, przedstawicieli rządów i wszystkich widzów telewizji oraz słuchaczy radia.
Dzisiaj jest wspaniałe święto. Za przyczyną błogosławionego Michała sięgamy korzeni chrześcijańskiej Litwy, a jednocześnie Sakramentu Chrztu, naszego osobistego powołania do bycia prawdziwymi uczniami Jezusa. Wzór życia brata Michała inspiruje nas do tego, abyśmy otworzyli serca na miłość Boga, przyjęli słowo Boże, zauważali Jego dzieła, przeżyli niezwykłe spotkanie z Ukrzyżowanym Jezusem, który czyni nas nowymi ludźmi.
Podczas swojej wizyty na Litwie papież Franciszek zachęcał nas do poszukiwania własnych korzeni, przypomnienia sobie świadków wiary i brania z nich przykładu. Bóg Ojciec zsyła nam świadków wiary oddanych woli Bożej, działających w różnych okresach historii – świętego Kazimierza, św. Rafała Kalinowskiego, św. Andrzeja Bobolę, bł. Jerzego Matulewicza, św. Faustynę, bł. Michała Sopoćko, błogosławionego Teofila Matulionisa – byśmy mogli doświadczyć stałej opieki Opatrzności, niezwykłego działania Ducha Świętego, mocy krzyża Chrystusowego. Ich życie również nas zachęca do udzielania pierwszeństwa wyłącznie Bogu, do bezwzględnego zaufania Mu, miłowania bliźniego na wzór Jezusa.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus dziękuje Ojcu niebieskiemu, że pochylił się nad maluczkimi, wyznając im swoją tajemnicę miłości, której ludzki rozum nie jest w stanie pojąć. To tajemnica Ukrzyżowanego Jezusa, umierającego w celu zbawienia ludzkości, najgłębsza tajemnica Bożej miłości. Błogosławiony Michał zaprasza nas do podążania jego śladami i sprawowania opieki nad maluczkimi, którzy przyjęli miłość Pana i nią żyli. Całym sercem zachęca nas, byśmy byli niczym dzieci, dla których najdroższą rzeczą jest uścisk kochających rodziców. Bóg zawsze wybiera najsłabsze i najprostsze dusze, aby potwierdzić swoją miłość do człowieka.
Co Duch Święty chce nam przekazać poprzez Kościół, darując błogosławionego Michała po ponad pięciuset latach od jego śmierci? Powiedzieć nam, obecnie żyjącym chrześcijanom? Czy nie jest to taka sama tajemnica Bożej miłości? Spójrzmy razem na ten znak, prosząc o łaskę i światło Ducha Bożego, byśmy mogli to zrozumieć.
Błogosławiony Michał zawsze dążył do tego, aby być z Jezusem. Będąc bratem zakonnym chciał trwać w jedności z Jezusem, kontemplować Ukrzyżowanego, służyć tajemnicy Eucharystii, po prostu żyć u boku Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Bóg nagrodził oddanego, uniżonego sługę Michała nadprzyrodzonymi darami, a on sam wykorzystywał je miłując bliźniego, dodając otuchy innym w cierpieniu duchowym i fizycznym, zwracając człowieka ku Bogu mocą modlitwy. Właśnie w ten sposób Bóg realizuje dzieło zbawienia ludzkości.
W homilii podczas Mszy świętej dziękczynnej w Krakowie przedstawiciel papieża Franciszka, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, kardynał Angelo Becciu powiedział: „Błogosławiony Michał uczy nas, ludzi współczesnych, którzy jesteśmy przytłoczeni tysiącami na pozór ważnych spraw, że prawdziwa wielkość człowieka pochodzi nie z tego, ile się czyni, ale jak się czyni. To zapał oraz miłość stanowią o tym, że nasze dzieła i prace, nawet te najbardziej proste, stają się wielkie. Jego świadectwo życia, charakteryzujące się akceptacją ograniczeń fizycznych oraz złączeniem własnego cierpienia z Jezusem Ukrzyżowanym, staje się dzisiaj dobrą nowiną dla tych wszystkich, którzy, podobnie jak on, często zostają odsunięci na margines społeczeństwa z powodu ich słabości fizycznej, ze względu na podeszły wiek lub na inne ułomności czy niedoskonałości. Jest on dobrą nowiną dla tych wszystkich, którzy czują się nieszczęśliwi, zawiedzeni, odrzuceni, poranieni negatywnymi doświadczeniami życiowymi, i którzy utracili poczucie własnej godności. Im wszystkim wskazuje, poprzez przykład własnego życia, źródło prawdziwego szczęścia, a jest nim zaufanie i głęboka wiara w Pana Boga, który pomaga każdemu w przyjmowaniu własnych codziennych krzyży.“
Drodzy, w dzień Zesłania Ducha Świętego Jezus zesłał nam, swojemu Kościołowi, Ducha Świętego, aby był z nami na zawsze, Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna (por. J 14, 16-17). To Duch Boży, który swoim działaniem przejmuje historię zarówno pojedynczego człowieka, jak i narodów. Podczas tegorocznych uroczystości Zesłania Ducha Świętego, na placu św. Piotra papież Franciszek nawiązał też do sobotniej ceremonii dziękczynnej w Krakowie za potwierdzenie kultu błogosławionego Michała Giedroycia. „Niech to wydarzenie – powiedział papież Franciszek – zachęca Polaków i Litwinów do umocnienia więzi pod znakiem wiary i czci dla błogosławionego Michała, który mieszkał w Krakowie w XV w., będąc wzorem pokory i ewangelicznej miłości.“
Także tutaj, w rodzinnych stronach błogosławionego Michała, jak i w Krakowie, biskupi z Litwy i Polski, wierni z obu narodów, dla których błogosławiony Michał jest kimś bardzo ważnym, wznosimy nasze wspólne modły, dziękując jednocześnie Bogu. Nasze narody łączy wiara w Chrystusa, radosne i bolesne doświadczenia, ucisk związany z utratą wolności, prześladowania z powodu wiary. Łączą tak ważni dla naszych wiernych ludzi święci; łączą wzajemne czysto ludzkie, przyjacielskie relacje. Bóg poprzez Kościół błogosławi szczególny związek Litwy i Polski, darowując jeszcze jednego błogosławionego, wyciskając tym samym pieczęć duchową. Módlmy się, aby za wstawiennictwem błogosławionego Michała Giedroycia, nasze kraje kontynuowały wspólną drogę pielgrzymstwa, a każdy z nas odnalazł w sobie pokorę serca, której nauczał błogosławiony brat Michał.
Mocą Ducha Świętego, wdzięcznym sercem przyjmijmy wzór świętości błogosławionego Michała jako dar Opatrzności Bożej. Żyjąc Ewangelią, miłością Boga i bliźniego, będziemy prawdziwymi uczniami Jezusa. Duch Boży, zamieszkały w naszych sercach dzięki łasce Chrztu, z pewnością pomoże przezwyciężyć ludzkie słabości i ograniczenia. Różnice, obecne z woli Stwórcy Niebiańskiego, będą pewnego rodzaju darem, wzajemnie wzbogacającym. Spojrzenie Jezusa Miłosiernego, miłujące i wołające o zaufanie, pomoże przebaczyć sobie nawzajem, abyśmy i my dostąpili miłosierdzia Bożego. Najświętsza Maryja Panna Ostrobramska na pewno przytuli wszystkie swoje dzieci do miłującego serca.
Chciałbym zakończyć tymi samymi słowami pozdrowienia, które wypowiedział przedstawiciel papieża Franciszka w Krakowie: „Heroiczne świadectwo wierności Ewangelii Błogosławionego Michała Giedroycia, żyjącego w dawnych wiekach, lecz będącego również aktualnym przykładem świętości, niech będzie zaczynem dla wielkich dzieł, których Pan Bóg dokonuje w każdym z nas, w naszych społeczeństwach i w naszych narodach. Miłość Boga, której Błogosławiony Michał Giedroyć był świadkiem i apostołem dla Litwy i Polski, niech stanie się owocnym darem autentycznej świętości dla całego Kościoła i dla całego świata.“
Błogosławiony Michale Giedroyciu, módl się za nami.
Amen.