– Niech Maryja zaprowadzi ks. prałata Jana, gorliwego kapłana, przed oblicze Chrystusa miłosiernego, któremu całe życie służył – mówił ks. Jan Abrahamowicz w czasie uroczystości pogrzebowych śp. ks. Jana Głoda, wieloletniego proboszcza parafii Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Wzgórzach Krzesławickich.
„Składam dzięki Bogu za dar śp. Księdza Prałata, za posługę dla Kościoła krakowskiego oraz ewangeliczny trud włożony w głoszenie Chrystusa” – napisał abp Marek Jędraszewski w liście skierowanym do uczestników liturgii pogrzebowej wieloletniego proboszcza nowohuckiej parafii Miłosierdzia Bożego.
Mszy Świętej przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, a koncelebrowali ją bp Jan Zając oraz licznie zgromadzeni kapłani. Na początku Eucharystii kardynał przyznał, że jest bardzo wdzięczny śp. ks. Janowi za jego zasługi i pracę dla całej archidiecezji. Był on człowiekiem radosnym, pogodnym, bez reszty oddanym ludziom i Kościołowi. – Prawdziwy kapłan. Dziś spoczywa w miejscu, gdzie wiele lat pracował jako proboszcz. Zawsze był uśmiechnięty, zawsze miał dla każdego dobre słowo – powiedział kardynał i złożył wyrazy współczucia oraz jedności wszystkim, których dotknęła ta śmierć.
Homilię wygłosił ks. Jan Abrahamowicz, obecny proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego. Na wstępie przypomniał słowa testamentu śp. ks. Głoda. „Przyjmuję śmierć jako zadośćuczynienie za moje grzechy, w intencji zjednoczenia chrześcijan, pokoju na świecie oraz nawrócenia grzeszników i niewierzących. Dziękuję Bogu za dar życia, powołania kapłańskiego, za skromnych i dobrych rodziców, którzy przez swój przykład przekazali mi dar wiary” – pisał śp. ks. prałat.
Następnie ks. Abrahamowicz przytoczył życiorys kapłana. Ks. Jan Głód urodził się 24 lutego 1936 r. w Krakowie na Podgórzu. U oo. redemptorystów uczył się ministrantury i dojrzewał do przyszłych zadań. Kiedy po maturze ujawnił o. Bronisławowi Motyce CSsR zamiar pójścia do seminarium, usłyszał: „Jasiu, ty nie przychodź do nas, ty idź do diecezji”. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 czerwca 1959 r. z rąk abp. Eugeniusza Baziaka.
Jako młody kapłan został skierowany do parafii we Frydrychowicach. Towarzyszyła mu wówczas pierwsza, wielka radość z podjętej posługi. Ks. Jan zawsze odważnie szedł ku młodym. W pierwszej parafii założył klub piłkarski LKS „Sokół”, który istnieje do dzisiaj. W kolejnej parafii, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Nowym Targu, ujawniła się jego wielka fascynacja liturgią i troska o jej piękno. Jak wspomina ks. Abrahamowicz, to ks. Głód wpadł na pomysł jednolitych strojów komunijnych dla chłopców i dziewczynek. Chciał bowiem, by ich uwaga była skierowana wyłącznie na Jezusa.
W parafii św. Kazimierza na Grzegórzkach był duszpasterzem młodzieży licealnej i akademickiej. To były również początki Ruchu Światło-Życie w Archidiecezji Krakowskiej. Ks. Jan zaangażował się w budowanie tej wspólnoty i razem z innymi kapłanami organizował rekolekcje, troszcząc się o właściwe warunki. Przeżył wiele kontroli milicyjnych, ORMO i sanepidu na oazowiczów i gospodarzy.
Jego pierwsze probostwo to parafia w Waksmundzie, gdzie od razu zorganizował dla młodych oazę wakacyjną. Ks. Jan Abrahamowicz sam brał w niej udział. – Aby księża nie byli łatwo rozpoznawalni przez postronnych i kapusiów, opatrzyliśmy ich pseudonimami. Ks. Jan nosił wtedy kowbojski kapelusz z napisem „Kentucky” i takie otrzymał pseudo – wspomina kapłan. – Był to piękny czas wzrastania w wierze, poznawania Boga, uczenia się Kościoła, budowania przyjaźni – niektórych na całe życie – zaznaczył. Przypomniał także, że wielkim zwolennikiem oazy był sam kard. Karol Wojtyła, który widział w niej miejsce, gdzie młodzi uczą się Kościoła, poznają liturgię, doświadczają radości wspólnoty.
W latach 1974-1986 ks. Głód był proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jaworznie-Byczynie. Uznawano wtedy, że to jedna z najtrudniejszych parafii w diecezji, ze względu na bardzo silne powiązania mieszkańców miejscowości z władzami komunistycznymi. Ks. Jan wychodził do ludzi i rozmawiał z nimi o Bogu. Przez to wielu z nich do siebie przekonał. Stał się jednym z najdłużej pracujących tam proboszczów, będąc jednocześnie duszpasterzem młodzieży dekanatu Jaworzno.
W latach 1986-1994 pracował w Wydziale Charytatywnym Kurii Metropolitalnej w Krakowie. Był to czas biedy i powszechnych niedoborów. Kapłan organizował i rozdzielał transporty z Zachodu oraz prowadził dni skupienia dla członków zespołów charytatywnych.
W 1994 r. został mianowany proboszczem parafii Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Wzgórzach Krzesławickich. Zaprosił tam Drogę Neokatechumenalną, widząc w niej pomoc w formowaniu dorosłych chrześcijan, i sam na nią wstąpił. Wspierał grupy ewangelizacyjne i apostolskie, dbał o wyposażenie kościoła i rozbudował plebanię. Założył klub parafialny „Faustyna” z sekcją szachową, siatkówki i boksu dziewcząt. Często spotykał się z ludźmi i z uśmiechem rozmawiał z nimi na ulicach. Kiedy przeszedł na emeryturę, został penitencjarzem i służył posługą kapłańską w konfesjonale. W parafii na Wzgórzach Krzesławickich służył 28 lat.
Ks. Abrahamowicz przypomniał również, że ks. Głód nie rozstawał się z różańcem. Od Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Zamoyskiego do ostatniej chwili życia w Swoszowicach – wciąż z różańcem. – Niech Maryja zaprowadzi ks. prałata Jana, gorliwego kapłana, przed oblicze Chrystusa miłosiernego, któremu całe życie służył – zakończył.
Ks. prałat Jan Głód pracował jako wikariusz w parafiach: Frydrychowice, Nowy Targ, Oświęcim i Kraków (św. Kazimierza, św. Anny). W 1972 r. został proboszczem w parafii w Waksmundzie, w 1974 r. w Jaworznie-Byczynie, a od 1994 r. pełnił ten urząd w parafii Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Wzgórzach Krzesławickich. Ksiądz prałat był również przewodniczącym Wydziału Charytatywnego Kurii Metropolitalnej, członkiem Komisji Liturgicznej Archidiecezji Krakowskiej, asystentem kościelnym Towarzystwa Pomocy dla Bezdomnych im. św. Brata Alberta i kierownikiem duchowym Legionu Maryi.
Zmarł 15 marca, w wieku 88 lat i w 65. roku kapłaństwa. Został pochowany na Cmentarzu Podgórskim.
