– Wielbimy Boga za Jego serdeczną litość, o której mówił Zachariasz w swoim kantyku, bo właśnie wtedy, przez narodzenie Chrystusa, nawiedziło nas Wschodzące Słońce – mówił abp Marek Jędraszewski podczas Mszy św. roratniej, którą sprawował w katedrze na Wawelu.
Komentując proroctwo Malachiasza, arcybiskup w homilii zwrócił uwagę, że zapowiedział on pojawienie się dwóch postaci, które zadecydują o losach ludzkości. Zadaniem anioła było przygotowanie drogi Bogu, przygotowanie „dnia Pańskiego” i pojednania między pokoleniami. Zadanie Mesjasza szło w głąb ludzkich serc i dotyczyło wewnętrznego oczyszczenia synów Izraela, którego skutkiem było to, że składane przez nich ofiary staną się miłe Bogu.
Metropolita krakowski zauważył, że św. Łukasz w Ewangelii opisał spełnienie się zapowiedzi Malachiasza, która zrealizowała się w Janie Chrzcicielu i Jezusie Chrystusie. Wskazał na pamięć Kościoła, która nieustannie przywołuje wydarzenia sprzed 2023 lat. Przypomniał, że pierwsza katedra papieska w Rzymie poświęcona była Zbawicielowi i świętym Janom – Chrzcicielowi i Ewangeliście. – Wielbimy Boga za Jana Chrzciciela – drugiego Eliasza. Przede wszystkim wielbimy Boga za Jego serdeczną litość, o której mówił Zachariasz w swoim kantyku, bo właśnie wtedy, przez narodzenie Chrystusa, nawiedziło nas Wschodzące Słońce – mówił abp Marek Jędraszewski zapowiadając świętowanie tych wydarzeń już za kilkadziesiąt godzin.
Zauważył, że jest to to samo Słońce, o którym śpiewa Kościół, wielbiąc Boga w noc paschalną śpiewając Exultet i w ten sposób Święta Bożego Narodzenia wybiegają ku Świętom Wielkanocy, a wierzący coraz bardziej dzięki temu rozumieją, że ich czas zawarty jest między czasem, w którym „nawiedziło nas Wschodzące Słońce”, a czasem, w którym „wzejdzie Słońce nie znające zachodu: Jezus Chrystus” – Zmartwychwstały Pan. – Nasz czas między tym, co się stało, a tym, co będzie. Czas przeżywany podczas każdej sprawowanej Przenajświętszej Eucharystii – mówił arcybiskup wskazując, że to dlatego po przeistoczeniu, na słowa kapłana „Oto wielka tajemnica wiary”, uczestnicy liturgii odpowiadają zaznaczając szczególną sytuację czasu, w którym się znajdują – między tym, co było, a tym, co będzie: „Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezus Chryste, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”.
Metropolita stwierdził, że te sama słowa wybrzmią podczas Pasterki, podczas śpiewu kolędy „Wśród nocnej ciszy”:
„Ach, witaj Zbawco
Z dawna żądany,
Wiele tysięcy
Lat wyglądany.
Na Ciebie Króle, Prorocy
Czekali, a Tyś tej nocy
Nam się objawił.
I my czekamy
Na Ciebie Pana,
A skoro przyjdziesz
Na głos kapłana,
Padniemy na twarz przed Tobą
Wierząc żeś jest pod osłoną
Chleba i wina”.
